باسلام به همراهان همیشگی وب سایت ما. در این مقاله می خواهیم برای شما به بررسی بازی Black Rainbow بپردازیم. این بازی یک بازی در ژانر ماجراجویی و اکشن می باشد و بازی هم چنین برای کنسول های رایانه ای نینتندو سوئیچ و هم چنین برای رایانه های شخصی عرضه شده است. به هر صورت امیدواریم که در این مقاله هم مانند همیشه با ما همراه باشید تا این بازی را هم برای شما مورد بررسی قرار دهیم.
به صورت کلی و اگر خلاصه بخواهیم بگوییم داستان این بازی بدین صورت است که شما در بازی در نقش فردی ماجراجو هستید که به یک سرزمین ناشناخته می رود و در قبیله ای آدم خوار و وحشی که به صورت بسیار بدوی زندگی می کنند گرفتار می اید و همه چیز از همین جاست که شروع می شود و بازی به پیش می رود و شما که باید از دست آن ها فرار کنید باید یک راهی برای فرار از این جزیره بیابید. با ما همراه باشید.
تا به اینجا اگر بگوییم که داستان بازی مشکلی ندارد البته شاید حق را ادا نکرده باشیم زیرا از نظر بسیاری این داستان تا همین جا هم به شدت کلیشه ای است. اما مسئله اینجاست که اگر داستان بازی را هم خوب بدانیم شیوه ای را که بازی داستان را پیش می برد به شدت دلزننده و ناامید کننده است. در این معنا باید گفت که بازی در اینجا به جای تدبیر کردن چاره ای خوب یک حرکت بسیار اشتباه انجام داده است که کل جذابیت بازی را بر باد داده است.
این ایراد این است که این بازی برای بخش گیم پلی بازی به جای اینکه از شوتر اول شخص یا سوم شخص یا بسیاری از این ژانر ها یا نماهای مختلف که شاید برای این بازی مناسب می بودند استفاده کند از ژانر پازلی و اشیای پنهان استفاده کرده است و در حقیقت بازی را در این ژانر توسعه داده است. این مسئله به تنهایی این توانایی را حقیقتا دارد که جذابیت بازی را تا حد بسیار زیادی از بین ببرد و این مسئله ای است که بسیار بازیکن را در همان لحظات ابتدای دلزده می کند.
داستان کلیشه ای بنابراین همانطور که عرض شد اولین نقطه ی ضعف بازی می باشد و بعد از آن باید به سراغ گیم پلی بازی برویم که آن هم همانطور که اشاره کردیم به شدت ضعیف کار شده است. بنابراین بخش های دیگری که برای بررسی در این بازی باقی می ماند برای بررسی بخش گرافیکی بازی و کنترل بازی می باشد که آن ها را هم در ادامه مورد بررسی قرار خواهیم داد و باید دید ایا بازی توانسته است در این بخش ها موفق باشد یا خیر؟
متاسفانه باید این را هم اشاره کنیم که این بازی دارای یک گرافیک ضعیف نیز می باشد که این مسئله به طور کامل باعث می شود تا پرونده ی این بازی بسته شود و البته باید بگوییم که این پایان کار نیست! در این بخش هم بازی بسیار ضعیف است و جذابیت زیادی ندارد و محیط بازی هم خشک و غیرقابل انعطاف است و شما تنها باید در این میان دنبال نامه ها یا سرنخ هایی بی معنا بگردید که خود را به نحوی از این جزیزه نجات دهید. البته راه نجات از بازی را باید در جایی دیگر جست. همان لحظه بازی را پاک کنید و وقت خود را صرف هر بازی ای غیر از این کنید!
اشاره کردیم که نقاط ضعف بازی در هیمن جا به پایان نمی رسد یکی دیگر از بخش هایی از بازی که بشدت ضعیف است کنترل بازی است که طراحی ان فاقد روشن بینی تیم سازنده ی بازی بوده است. مخصوصا هنگامی که این بازی را در کنسول نینتندو سوئیچ بازی می کنید به این مسئله به خوبی پی می برید که باید بازی را با تمام بدی های اش به سختی کنترل کنید و به سختی هم در محیط بازی به دنبال سرنخ ها بگردید.
حرف آخر
به صورت کلی باید گفت که بازی Black Rainbow یک بازی شکست خورده و ناموفق است که جذابیتی برای مخاطب خود ندارد و تماما از کلیشه ای رایج گشته است و بدترین های آن ها را گزینش کرده و در نهایت با ترکیب این ها این بازی را به بازار عرضه کرده است. بنابراین باید گفت که بازی یک بازی ضعیف است که جذابیتی هم برای مخاطب ندارد و در بخش داستان و گرافیک و گیم پلی که سه رکن اساسی هر بازی هستند ناموفق است که این امر به شدت از موفقیت بازی می کاهد.
Verdict
In general, Black Rainbow is a failed game that has no appeal to its audience and has become a common stereotype, choosing the worst of them and eventually combining them into the market. Has offered. Therefore, it should be said that the game is a weak game that does not appeal to the audience and is unsuccessful in the story, graphics and gameplay sections, which are the three basic elements of each game, which greatly reduces the success of the game. and ruin it all for the player and its so bad for the producer it self and still for the players of this game.
