بازی ها و اید های خاص در آن ها تمامی ندارند. شما با هزاران ایده و بازی متفاوت مواجه خواهید شد و در من این ایده ها خوش ساخت ترین آن ها میتواند شما را غرق دنیای خودش کند، اما اگر این خوش ساختی در بازی وجود نداشته باشد ما فقط با یگ ایده تلف شده دیگر همراه خواهیم بود و نه چیزی بیشتر از آن. بازی های زیادی نیز در این زمینه وجود دارند و با وجود ایده های ارزشمند درون خود و پتانسیل های بالا برای تبدیل شده به عناوینی بی نظیر صرفا چیزی بیشتر از یک بازی یا ایده شکست خورده نخواهند بود. بازی Freddy Spaghetti هم از این قضیه مثتنی نبوده و علی رقم نقاط مثبتی که در ازی به وجود آورده است نمیتواند یک عنوان جذاب و خوب را به مخاطب ارائه دهد.
بازی Freddy Spaghetti در سال ۲۰۲۰ و برای تمام پلتفرم های نسل هشتم و همچنین نهم و رایانه های شخصی منتشر شده است. بازی شما را در قالب یک رشته ماکارونی قرار خواهد داد و به دنبال پیدا کردن سوال های ماکارونی کوچک خود شما را خواهد کشاند.
داستان بازی از جایی شروع میشود که یک دانشمند بزرگ که روایت گر داستان بازی نیز هست در پی جان دادن به اشیا و همچنین اضافه کردن درک و شعور به موجودات بی جان است. در هنگام آشپزی به یک رشته ی اسپاگتی یا همان ماکارونی رسید و توجه اش نسب به او جلب شد، پس از انجام آزمایشات مختلف دکتر موفق به جان بخشیدن به ماکارونی شد و نام او را Freddy گذاشت و داستان اصلی بازی از اینجا شروع خواهد شد و شما باید در نقش فردی به بازی بپردازید.
داستان بازی روایتی خطی و بسیار ساده ای را طی میکند، در طول بازی سوالات و دیدگاه هایی فسلفی در فردی شکل خواهد گرفت که کمی به جذابیت داستان اضافه خواهد کرد اما به طور کلی داستان پیچ و خم های زیادی نداشته و یک روند بسیار ساده را طی خواهد کرد.
همچنین گیم پلی بازی نیز بسیار بی هدف انجام خواهد شد. شما با یک بازی پلتفرمر سه بعدی طرف هستید که در بیشتر اوقات فقط باید در مسیر خود قدم بردارید و نه دشمنانی شما را تحدید خواهند کرد و نه سطوح خاص پلتفرمری را در پیش رویتان مشاهده خواهید کرد. فقط و فقط باید راه بروید. در بیشتر مراحل روند بازی به همین شکل بوده و این مساله بسیار خسته کننده خواهد شد. در دیگر مراحل نیز شما مورد تعقیب پلیس یا افراد مختلف قرار خواهید گرفت اما بازی قالبا بی هدف بوده و در بهترین مراحل آن نیز سطوح کمی از پلتفرمر و تعداد دشمنان شاهد خواهیم بود.
شاید اگر قرار بود بازی به نوعی شبیه ساز راه رفتن باشد داستان و روایات مختلف و بهتری را باید در آن شاهد میبودیم و اگر قرار بر یک بازی پلتفرمر مدرن بود نیز باید سطوح بهتر و پیشرفته تر و همچنین دشمنان و مراحل پویا تری را در بازی مشاهده میکردیم اما بازی در میان این دو قسمت مانده و همین به تجربه اصلی بازی ضربه خواهد زد.
حرف آخر
بازی در حالت کلی نمیتواند یک اثر جذاب و سرگرم کننده باشد و در بسیاری از قسمت های مهم خود دچار سردرگمی است. چیزی میان یک بازی پلتفرمر یا یک رمان تصویری و داستان محور. اما نه داستان فوق العاده ای برای روایت وجود دارد و نه پلتفرم های جذابی برای پرش و ماجراجویی. این وسط مثل همان حرفی که در ابتدای بررسی بازی گفتم فقط یک ایده خوب اما شکست خورده وجود دارد و همین نیز ارزش تجربه بازی را بسیار پایین تر از چیزی که باید میبود خواهد آورد.
Verdict
The game in general can not be a fascinating and entertaining effect and is intensely confused by its important parts. Something between a platformer game or a visual and story-driven novel. But there are no great stories to tell, no fascinating platforms for jumping and adventure. This is like what I said at the beginning of the game review, there is only one good idea but failed, and also the experience of the game is much lower than what it should cause.
