یکی از بازی های منحصر به فرد سبک مستقل که در سال ۲۰۲۱ منتشر شده و توجه منتقدان را به خود جلب کرده بازی Buildings Have Feelings Too! است، از شرکتی که نسبتا سال فعالی داشته ولی هیچ کدام از بازی های این شرکت بازی سازی به اندازه این بازی متوجه نگاه صاحب نظران نشده و اینبار با نقد و بررسی این بازی در سایت Gamingles به تحلیل آن برای شما مخاطبین خواهیم پرداخت.
چالش این بازی حول هدفمند کردن عمران یک منطقه در راه حل کردن معما های چالش برانگیز است که در واقع به هدف خوشحال کردن ساختمان های بازی که هر کدام کارکتر منحصر به فرد خودشان را دارند پیش می رود. شما در این بازی به موانعی بر می خورید و در هر کدام از آنها باید با استفاده از خلاقیت و فکر خود باید جلو رفته و داستان بازی را کامل کنید.
شرکت Blackstaff Games روش خاص و منحصر به فردی برای طراحی فضای این بازی محصول ۲۰۲۱ در نظر گرفته که کمتر در سبک بازی های Indie دیده می شود و در واقع شباهت قابل توجهی به فضای بازی موفق Getting over it: with Bennett Foddy دارد و حال و هوای جالب و نوستالژیکی به بازیکن القا می کند که توجه برخی بازیکنان را به خود جلب کرده.
بازی Buildings Have Feelings Too! همچنین توانسته است به ساختمان ها هویت ها و احساساتی بدهد که شاید به ذهن یک گیمر معمولی طراحی این بازی نرسد. البته بازی را می توان از جهات بسیاری نقد کرد و خیلی از قسمت های آن قابل بررسی است ولی در مجموع می توان گفت که حس خوب و زیبایی خاصی در پشت ایده های این بازی پنهان شده است. در بازی شما وظایف متعددی را دارید که یکی از آنها مدیریت شهری است که در آن به ایفای نقش می پردازید. در اصل خود شما یک ساختمانی هستید که در همه جای شهر به دنبال ساختمان های دیگر هستید و در ضمن انجام ماموریت ها و مراحل بازی دیالوگ های جالبی برقرار می شود و می توانید از داستان بازی نیز لذت ببرید. در کنار این ها بازی می تواند اطلاعات بسیار خوبی را نیز درباره ساختمان ها و ویژگی های آن ها را نیز در اختیارتان قرار بدهد که معمولا برای دانشجو های معماری و علاقه مندان به شهرسازی و قدمت شهر ها بسیار جالب توجه می باشد، و همچنین از خاصیت های قابل توجه این بازی می توان به این پرداخت که مضمون این بازی می تواند در کودکان و نوجوانان علاقه به رشته مهندسی و آرشیتکتی را به وجود بیاورد که بدون شک یکی از نکات مثبت درباره این بازی می باشد.
البته با وجود پتانسیل ایجاد علاقه در جوانان به هنر مهندسی، یکی از ایراداتی که در این بازی جالب توجه منتقدان بوده این است که این بازی اصولا استراتژیکی که ظاهرا بر اساس پازل های سرگرم کننده ساخته شده، چالش های بسیار دشواری در برابر بازیکنان قرار می دهد که در واقع می تواند برعکس نیت خیر بازی سازان، برای بازیکنان و مخصوصا بازیکنان جوان تر، خسته کننده و حوصله سر بر به نظر بی آید و حتی بعضی را از بازی دل زده کند، که البته بازی سازان هنگام آماده سازی این محصول جوابی برای این انتقاد آماده کرده بودند. آن ها تمرکز زیادی روی ساخت و نویسندگی آموزش های مراحل آغازین بازی گذاشته اند که به طرز غافلگیر کننده ای نتایج ارضا کننده ای داده و بازی را برای تمامی سنین قابل درک می کند، که تاثیر بسیار خوبی در روند بازی از نظر تجربه بازیکنان مختلف در حین داستان بازی می گذارد.
این بازی آموزنده، با وجود فضای به نظر کودکانه خود، می تواند از لحاظ هوشی بسیار چالش بر انگیز باشد و برای سنین بالاتر هم سرگرم کننده باشد. مراحل بالا تر این بازی قدرت استراتژیکی و معمایی بازیکنان را به چالش می کشد و نه تنها تجربه جالبی برای آنها به وجود می آورد، بلکه قدرت تفکر و منطق را نیز در بازیکنان تقویت می کند. این در حالی است که در اکثر بازی های منتشر شده در نسل جدید بازی های Indie کمتر دیده می شود که محور بازی ها معما های سرگرم کننده و چالش های های جالب و تفکر برانگیز باشد.
یکی از نکات منفی این بازی البته، پوچ به نظر رسیدن اهداف بازی از لحاظ داستانی بعد از رد کردن چند مرحله است که ثمره بی ربط بودن محله ها و مناطق بازی که در مراحل مختلف به آنها بر می خورید می باشد، به طوری که می توان ذکر کرد این بازی شباهتی زیادی به یک بازی با هدف شهر سازی ندارد و بیشتر به یک سری از پازل های مستقل است که تاثیر زیادی روی یکدیگر ندارند و هنگام رسیدن به محله جدید، گویا محله های دیگر پاک از یاد بازیکنان برده می شوند که این مسئله خیلی به تبع منتقدین خوش نیامده و اکثر آنها دلیل ضعیف بودن داستان بازی و تاثیر آن روی بازیکنان را همین مسئله دانسته اند. با وجود دیالوگ های قدرتمند که سازندگان روی آن وقت و توجه زیادی صرف کرده اند، بی ربط بودن قسمت های مختلف داستان به هم باعث می شود ارتباط بین بازیکن و ساختمان های دیگر که کارکتر های بازی به شمار می روند به تدریج کمتر شده و بازی کم کم اثربخشی خود را از دست می دهد.
این نکته تاثیر به سزایی روی بازی گذاشته و کمتر پیش می آید کسی به مدت طولانی به این بازی علاقمند بماند، به طوری که می توان گفت این بازی از این نظر شباهت زیادی به بازی های آرکید موبایل دارد، زیرا کمتر پیش می آید که یک بازی داستانی به طوری پیش برود که گویی داستان بازی تاثیری در پیش روی بازی ندارد و مثل یک دسته سودوکو پشت هم چیده شده فقط به منظور سرگرمی کوتاه مدت بازیکنان ساخته شده است. از این نظر، این بازی با وجود کارکتر پردازی فوق العاده خود – مخصوصا با توجه به اینکه تشخیص و احساسات دادن به بلوک های سیمانی کار آسانی نیست – از لحاظ داستانی از ضعف قابل توجهی رنج می برد.
حرف آخر
در کل، ایده این بازی بسیار جالب توجه و استعاره ای است و از جنبه آموزنده بودن بسیار بازی قدرتمندی به حساب می آید، و اگر فقط چشم به بازی کردن گاه به گاه و سرسری دارید، این بازی برای شماست. ولی نمی شود آن را به عنوان بازی اصلی و با تمرکز خاص گیمری انجام داد زیرا گیم پلی بازی به طور قابل توجهی در اجرای ایده های آن کم کاری می کند.
Verdict
The idea of this game is very interesting and metaphorical, and in terms of being informative, it is a very powerful game, and if you only want to play casual and casual, this game is for you. But it can not be done as the main game with a special focus on gamers because the gameplay significantly lacks in the implementation of its ideas.
