اگر شیفته‌ی تجهیزات ساختمانی و وسایل مکانیکی بزرگ هستید، Giant Machines 2017 احتمالاً چیزهای زیادی برای ارائه به شما دارد. این عنوان بازی‌ای است که رانندگی با ماشین‌های غول‌پیکر را شبیه‌سازی می‌کند و اینها شامل ماشین‌هایی مانند کامیون‌های کمپرسی، بیل‌های مکانیکی غول‌پیکر معدن، جرثقیل‌ها و آن پلتفرم متحرک عظیم که شاتل فضایی را به محل پرتابش حمل می‌کرد، می‌شوند. لازم به ذکر است این بازی شبیه‌ساز ماشین‌آلات صنعتی و کارگاه‌های ساختمانی قبلا در سال ۲۰۱۶ برای PC منتشر شده بود و بنابر تصمیم شرکت ناشر Ultimate Games در ۱۰ ژوئیه ۲۰۲۵ برای کنسول‌های سری ایکس‌باکس در دسترس قرار گرفت و البته نسخه PS5 آن در ۷ آگوست منتشر خواهد شد.
Giant Machines 2017 شما را در نقش یک اپراتور تجهیزات سنگین قرار می دهد و به لطف آن می توانید کنترل هفت تا از بزرگترین ماشین‌های صنعتی جهان را به دست بگیرید. در طول کمپین ۱۴ ماموریتی، شما مناطق برفی گرینلند را درمی نوردید و تا فلوریدای آفتابی سفر می کنید. در نهایت کار سخت شما با پرتاب یک شاتل فضایی به فضا تکمیل خواهد شد. این کمپین به تدریج هر ماشین و چالش جدید را از طریق پیشرفت داستان معرفی می‌کند.
من این بازی را به طرز عجیبی در لحظات کوتاه سرگرم‌کننده یافتم. بازی پر از باگ است، خیلی جذاب نیست و اغلب از شما می‌خواهد کارهای خسته‌کننده و نسبتاً بی‌معنی انجام دهید. Giant Machines انواع سوالات را در مورد ایمنی کارگران نیز مطرح می‌کند. مثلا اینکه آیا این بیل مکانیکی غول‌پیکر واقعاً نردبانی ۳۰۰ فوتی دارد که مستقیماً بالا می‌رود، بدون هیچ محافظ ایمنی؟ و اگر چنین است، چه کسی این کار را انجام می‌دهد؟
در کل، نوعی تازگی در بازی وجود دارد. مشابه جذابیت فیلم‌هایی که درباره کوسه‌ها در گردبادها ساخته شده‌اند، بازی با ماشین‌آلات هیولایی نوعی سرخوشی احمقانه اما جدی دارد. تا حدی که نمی‌توانستم جلوی خودم را بگیرم و از شخم زدن شهر با یک کامیون کمپرسی به اندازه یک خانه یا هل دادن توده‌های عظیم برف بدون هیچ دلیل واقعی، نهایت لذت را نبرم. راوی سرکش بازی نیز سرگرم‌کننده است زیرا در ابتدای هر مرحله اهداف ماموریتی را به شما می‌دهد و اغلب از فرد بی‌کفایتی که قبل از شما این کار را انجام داده، شکایت می‌کند.
با وجود لذت ذاتی کار با دستگاه‌های مکانیکی عظیم و راوی طعنه‌زن، بازی Giant Machines 2017 بیش از حد خودش را جدی می‌گیرد و همچنین بیش از حد بر اهداف کوچک و بی‌ربط تمرکز می‌کند. هر کسی که به چنین بازی‌ای نگاه می‌کند و فکر می‌کند: «هی! چه ایده‌ی عالی!» احتمالاً با چنین موردی روبرو خواهد شد، چون می‌خواهد با تجهیزات غول‌پیکری که در اختیار دارد، همه چیز را خراب کند. تا حدودی این ایده وجود دارد، اما تعداد کارهایی مانند تعمیر کابل‌ها، تعویض باتری‌ها و سایر کارهای خسته‌کننده بسیار زیاد است که فقط مانع کنترل وسایل نقلیه می‌شوند.
وقتی بالاخره پشت فرمان ماشین‌های مکانیکی قدرتمند می‌نشینید، بازی سرعتی در سطح شبیه‌سازی را انتخاب می‌کند – بدون اینکه واقعاً هیچ نوع شبیه‌سازی عمیقی ارائه دهد. برای مثال، می‌توانید تقریباً هر جنبه‌ای از وسایل نقلیه مختلف را با یک پد کنترل کنترل کنید، اما انتظار یک مسابقه‌ی پر هرج و مرج و مخرب را نداشته باشید. در عوض، نفس عمیقی بکشید، به روز خود فکر کنید، در حالی که به معنای واقعی کلمه از نقطه A به نقطه B با سرعت حدود یک یا دو مایل در ساعت رانندگی می‌کنید.
یکی از معایب بازی به دوربین آن باز می گردد که مجموعه‌ای از گزینه‌ها را دارد که اغلب همه آنها بد هستند. نگاه کردن از غرفه اپراتور در برخی از ماشین‌ها به سختی به شما اجازه می‌دهد ببینید چه کاری انجام می‌دهید و دیدگاه‌های شخص ثالث حتی بدتر هم هستند. وقتی در حال رانندگی یک کامیون کمپرسی غول‌پیکر هستید، خیلی محسوس نیست، اما برای وسایل نقلیه با شکل غیرمعمول (مانند بیل مکانیکی)، همه چیز عجیب و غریب است.
ضمنا هر وسیله نقلیه یک رادیو با چندین ایستگاه موسیقی دارد. یکی از آنها شبیه آهنگ های فیلم‌های اکشن دهه ۸۰ میلادی است، در حالی که دیگری به نظر متال اروپای شرقی می‌آید. همه اینها چیزهایی بودند که مطمئناً قبلاً هرگز نشنیده بودم. آهنگ‌ها خیلی خوب نیستند، اما من از معادل کم‌هزینه موسیقی متن استاندارد فیلم‌های درجه یک لذت بردم. حتی اضافه کردن «۲۰۱۷» به نام بازی ممکن است این حس را القا کند که این یک تجربه مدرن و به‌روز است، اما موتور گرافیکی آن بیشتر شبیه بازی‌های ۲۰۰۶ (یا قدیمی‌تر) به نظر می‌رسد. ماشین‌ها – به‌خصوص از فاصله دور – مناسب به نظر می‌رسند، اما مناظر تیز و بلوکی هستند و بافت‌ها و معماری از نزدیک نسبتاً ابتدایی هستند.
حرف آخر
Giant Machines 2017 بر خلاف توصیفاتش شباهت کمی به بازی‌های شبیه‌سازی دارد و از نقص‌های زیادی رنج می‌برد. اگر بازی تمام تمرکز خود را روی ایده ایجاد یک محوطه بازی مخرب که در آن بازیکنان می‌توانند آزادانه بدوند، قرار می‌داد، می‌توانست بسیار جذاب‌تر باشد. در حالی که ایده بازی پتانسیل زیادی دارد، خود بازی مشکلات و نقاط ضعف زیادی دارد و من شخصاً این بازی را توصیه نمی‌کنم.با این حال اگر بازی‌های کم‌هزینه و عجیب و غریب را دوست دارید، این بازی ارزش نوآوری متمایزی دارد.
Verdict
Giant Machines 2017, despite its description, bears little resemblance to a simulation game and suffers from many flaws. The game could have been much more engaging if it had focused entirely on the idea of creating a destructible play area where players could run around freely. While the idea of the game has a lot of potential, the game itself has many problems and weaknesses and I personally do not recommend this game. However, if you like low-budget and quirky games, this game is worth a distinct innovation
