Hirogami جدیدترین بازی در زیرشاخه‌ی عجیب و خاص «بازی‌های پلتفرمری که در دنیایی با تم هنری با دست طراحی شده اتفاق می‌افتند» است که دنباله‌روی عناوینی مانند Yoshi’s Woolly و Crafted World و همچنین Sackboy: A Big Adventure است. همانطور که از نامش پیداست، گیم‌پلی و زیبایی‌شناسی کلی این بازی بر اساس هنر تا کردن کاغذ ژاپنی یعنی اوریگامی است و یادآوری خوبی از تأثیر چشمگیر هنر کاغذی قابل بازی است و در عین حال، یک تجربه سبک و مفرح اما با جلوه های بصری خیره کننده را برای علاقمندان رقم می زند.
در داستان این بازی که در دنیایی از کاغذهای تا شده اتفاق می‌افتد، شما نقش Hiro، یک نوازنده با گذشته‌ای مرموز را ایفا می‌کنید که دنیای او توسط یک نیروی مهاجم مرموز به نام Blight مورد حمله قرار گرفته است که محیط اطراف را خراب کرده و باعث هجوم موجودات دیجیتالی به نام Glitchers شده است. در این شرایط، Hiro تنها کسی است که قادر به بازگرداندن معابد مقدس و پاکسازی قربانیان می باشد و سخت تلاش می کند تا دنیای خود را نجات دهد.
این یک روایت کوتاه نسبتاً جذاب است، با مضمون خیال انگیز در مورد ماهیت اوریگامی به عنوان شکننده و ناپایدار، در مقابل ماهیت خلاقانه و عقیم و تغییرناپذیر آثار دیجیتال که جایگزین اشکال آثار هنری سنتی می‌شوند. The Blight لزوماً یک موجود شیطانی نیست (علیرغم ظاهر ترسناکش)؛ با این حال، نیاز آن به نابودی و تبدیل هر چیز متفاوت به خود، خلاف این موضوع را ثابت می کند.
در مورد گیم‌پلی، اگر بازی‌هایی مانند Sackboy: A Big Adventure را تجربه کرده باشید، Hirogami خیلی ناآشنا نخواهد بود و از همان کلیات پیروی می کند. این یک بازی پلتفرمر سه‌بعدی است که در آن هیرو، شخصیت اصلی داستان، توانایی تبدیل شدن به چندین شکل مختلف حیوانی با توانایی‌های مختلف را دارد. او به عنوان یک نوعی حیوان گورکن می‌تواند سریع غلت بزند و موانع چوبی را از سر راه بردارد، شکل قورباغه‌ای او می‌تواند بالا بپرد و مایعی که دشمنان را ناهوشیار می‌کند را پرتاب کند و توانایی از بین بردن بلوک‌های قرمز را نیز دارد. همچنین او به عنوان یک گوریل می تواند روی شاخه‌های درخت انگور تاب بخورد.
من عاشق این استفاده از عنصر کاردستی کاغذی در توانایی‌های تبدیل هیرو بودم، با عمل تغییر شکل که به طور هوشمندانه‌ای به تصویر کشیده شده است، هیرو خود را به یک ورق کاغذ تبدیل می‌کند و به سرعت به شکل مورد نیاز تا می‌شود. هیرو حتی می‌تواند خود را به آن ورق کاغذ تبدیل کند تا در هوا سر بخورد و از زیر شکاف‌ها عبور کند، یا در برخی بخش‌ها به یک هواپیمای کاغذی تبدیل شود تا پرواز کند. بازیکن تقریباً در اوایل بازی همه اشکال را باز می‌کند. با این حال، هر کدام از آنها با پیشرفت بازی توانایی‌های بیشتری کسب می‌کنند، به طوری که بازی می‌تواند چالش‌های جدیدی را ارائه دهد.
در کل، گیم‌پلی Hirogami بسیار خوب ظاهر شده و من قدردانی می‌کنم که چگونه هر بخش بازی، اغلب نیاز به کاربرد متفکرانه و ترکیب توانایی‌های فرم‌های مختلف هیرو را دارد. البته در طول مسیر با معماهایی روبرو می شوید که شما را ملزم می‌کنند مثلاً از فرم گوریل برای حرکت دادن یک جعبه چوبی برای پایین آوردن یک کلید استفاده کنید، اما هرگز احساس نکردم که مجبور باشم خیلی سخت در مورد نحوه پیشرفت خودم فکر کنم. با این حال، بازی به شما اجازه نمی‌دهد که فقط با انجام حداقل کارها، قسر در بروید. هر مرحله دارای سه روح درنای طلایی است که به شما جایزه می‌دهد.
اولین روح درنای طلایی به طور پیش‌فرض برای تکمیل آن مرحله اعطا می‌شود و دو مورد باقی مانده نیاز به تکمیل اهداف اختیاری خاصی دارند. این اهداف می‌توانند شامل اتمام یک مرحله در یک بازه زمانی خاص، شکست دادن تعداد مشخصی از دشمنان یا جلوگیری از کاهش تعداد قلب‌های شما (که نشان دهنده میزان سلامتی شما هستند) از یک آستانه خاص باشند.
برای باز کردن قفل مراحل بعدی، تعداد حداقلی روح درنای طلایی مورد نیاز است. در اوایل، این مسئله چندان مهمی نیست، اما در مراحل انتهایی، احساس کردم که باید برای رسیدن به پایان، به برخی از مراحل قبلی برگردم تا به شکار درنا بروم. خوشبختانه، در بیشتر موارد، ماموریت های مورد نیاز را خیلی دشوار نیافتم، اگرچه این اهداف با محدودیت زمانی اغلب می‌توانستند بسیار طاقت‌فرسا باشند.
در حالی که پلتفرمینگ بازی نسبتاً لذت‌بخش است، نمی‌توانم بگویم که به همان اندازه مجذوب مبارزات شدم. مبارزه در Hirogami واقعا ساده است، هیرو یک بادبزن قدیمی دارد که می‌تواند آن را به سمت دشمنان بچرخاند تا آنها را شکست دهد. سایر اشکال او نیز قادر به آسیب رساندن به دشمنان هستند، از حرکت غلتشی آرمادیلو گرفته تا مشت زدن به شکل گوریل. با این حال بادبزن هیرو نمی‌تواند به «موجودات زنده»، یعنی هر آرمادیلو، قورباغه یا گوریلی که توسط Blight فاسد شده باشد، آسیب برساند. این امر تا حدودی آزاردهنده است و شما را ملزم می‌کند هر زمان که آن دشمنان ظاهر می‌شوند، فرم خود را تغییر دهید.
با این اوصاف، غیرممکن بود که از بازی متنفر بمانید، وقتی متوجه شوید دنیایی که خلق کرده، بسیار جذاب و دیدنی است. Hirogami تمام تلاش خود را می‌کند تا از زیبایی‌شناسی اوریگامی استفاده کند، به طوری که هر شخصیت، بافت کف، تیغه چمن و سنگ از کاغذ تا شده ساخته شده‌اند. شخصیت‌ها حتی به شکلی تا حدودی نامنظم حرکت می‌کنند و انیمیشن استاپ موشن را تداعی می‌کنند و به جهان حسی جذاب و ملموس می‌دهند که اغلب در بازی‌های ویدیویی تجربه نمی‌کنید. سرود فراگیر این بازی نیز به فرهنگ سنتی ژاپن، فراتر از جلوه‌های بصری آن است، با موسیقی متن غم‌انگیزی که با استفاده از سازها و سبک‌های سنتی ژاپنی ساخته شده است. تعهد به این سبک به طرز شگفت‌انگیزی در ایجاد فضای متفکرانه بازی نقش دارد.
حرف آخر
Hirogami یک پلتفرمر کوچک فوق‌العاده با عمق شگفت‌انگیز است. تماشای دنیای اوریگامی آن، از هر درخت تا شده گرفته تا تکه‌ای از حیات وحش، واقعا لذت‌بخش است و حتی با یک فضای صوتی پر جنب و جوش الهام گرفته از سازهای سنتی ژاپنی، پویاتر می شود. در حالی که مبارزات می‌توانست کمی لذت‌بخش‌تر باشد، روایت بازی که با مفاهیم ضمنی در مورد جایگاه اشکال هنری سنتی در دوران مدرن و پلتفرمینگ سرگرم‌کننده کلی لایه‌بندی شده است، مرا برای مدت زمان بازی حدود ۸ ساعته‌اش سرگرم نگه داشت. اگر به دنبال یک ماجراجویی سکوبازی با گرافیک هنری قابل توجه هستید، Hirogami زمان بسیار خوبی را برای شما به ارمغان می آورد.
Verdict
Hirogami is a great little platformer with a surprising amount of depth. Its origami world, from each folded tree to each piece of wildlife, is a real joy to behold, and is made even more dynamic by a vibrant soundtrack inspired by traditional Japanese instruments. While the combat could have been a little more enjoyable, the game’s narrative, layered with subtext about the place of traditional art forms in the modern era and overall fun platforming, kept me entertained for its roughly 8-hour playtime. If you’re looking for a platforming adventure with impressively artistic graphics, Hirogami is a great time to be around
