Woodle Tree Adventures Deluxe 3D platformer است که یادآور عصر از دور به دور است که منتشر شده است Spyro و Croc و Gex. جهان در وودل یکی از پر جنب و جوش و رنگارنگ است که به نظر می رسد هر دو در حالت دستی و سوار شده است. داستان ساده است (مثل اکثر platformers به طور یکسان)، جمع آوری پری اشک برای آب کردن جهان است. شخصیت اصلی یک قیچی تازه درخت است که در واقع واقعا تصادفی است ولی حداقل اصلی است، هرچند درخت شاهکار شبیه درخت دکه و وودل به نظر می رسد مانند کورک از سری Legend of Zelda است. پس با نقد و بررسی woodle tree adventures از تیم نقد و بررسی بازی های رایانه ای Gamingles همراه ما باشید.
ماجراهای Woodle Tree از Fabio Ferrara و Chubby Pixel یک Platformer 3D است که در یک جهان طبیعی و نرم اما در عین حال زاویه ای اتفاق می افتد. شما فرزند یک درخت مربع سبز غول پیکر است که شما را با جمع آوری اشک های پری برای وفاداری به دنیای فزاینده خویش که در آن ساکن می شوند، پر می کند. با یک کوله پشتی پشت خود را برای ذخیره سازی و یک برگ جادویی برای دفاع از خود، قهرمان ما درخت ناز کوچک در هشت سطح (افزایش از شش اصل)، دشمنان swatting، پریدن و جمع آوری انواع توت ها به عنوان شما می رود.
مسئله دیگر این است که هیچ نمایشگر در بازی وجود ندارد که ببیند چه چیزی جمع شده یا به دست آورده است. ۳ پری پری در هر سطح وجود دارد که دشوار است برای پیگیری، اما همچنین سیب برای جمع آوری است که می تواند مورد استفاده قرار گیرد برای باز کردن ارتقاء برای سلاح خود را، که یک برگ برای ثبت وجود دارد. ممکن است آنچه در هر سطح به نظر می رسد صدها نفر باشد، اما هیچ راهی برای دانستن اینکه چقدر شما از رفتن به سطح اصلی به جهان اصلی برای بررسی نماد سیب توسط خانه خود، وجود ندارد.
در بازی من از ولو درخت ماجراهای لوکس من موفق به جمع آوری ۱۲۶۷ سیب است که به اندازه کافی برای باز کردن دو سطح اضافی و تمام ارتقاء، من همچنین دریافت قرمز قرمز باندان است که به نظر نمی رسد که هیچ مزایایی به جز نگاه ضربه زدن . اگر شما تکمیل کننده هستید پس از آن شما به طور گسترده ای اشکالات به دلیل دانستن مقدار کل سیب در بازی. شاید توسعهدهنده باید مجموعهای از هر حوزه سطح را اضافه کند.
هر سطح دارای یک موضوع و محیط متفاوت است، از برف و یخ تا سطح کاملا زیر آب. از بین رفتن راه خود را از طریق آب یک تجربه آهسته و دردناک است، می تواند به مکانیک پیشرفت کند تا حرکت شخصیت بیشتر مایع شود.
هدف اجباری در هر دنیای مضمون، جمع آوری سه اشک پری جادویی برای پیشرفت است که سپس دنیاهای جدید را برای کشف باز می کند. یک کار ثانویه نیز وجود دارد که جمع آوری انواع توت ها برای دسترسی به سه ارتقاء قدرت پرتابه برای حملات برگ شما است. چیز، حتی با دنیای اضافی و ارتقا، زمان تکمیل شما احتمالا بیش از دو ساعت طول نخواهد کشید. در حالی که در چشم با انیمیشن ناز و جذاب آن آسان است، تجربه کلی فاقد تأثیر و جزئیات است.
به غیر از مونولوگ باز، هیچ اسمی برای دنیای وجود ندارد و هیچ نشانه ای در سطح آن وجود ندارد که تعداد توت ها جمع آوری شده باشد. گذشته از این واقعیت، هیچ کارفرمایانی یا کارهای اضافی وجود ندارد که از برنامه پلتفرم جدا شوند، انرژی و اثرات جنبشی بسیار کمی برای زندگی در جهان وجود دارد. به علاوه اینکه نسبتا خطی و غیرمستقیم یا پیچیده نیست، این سطوح از لحاظ تم های عمومی، تنوع کمتری در ساختار منظره و دارای نقاط مشخص یا نقاط مورد علاقه است.
بعضی از جت های آب وجود دارد که ولت را به سمت بالا و سیستم عامل هایی که در مراحل بعدی شکل های پیچیده ای را ارائه می دهند وجود دارد، اما در بیشتر موارد، محدوده بافت ها، عمق در پالت رنگ و روشنایی کاملا محدود است. از لحاظ صدایی، برای تلفن های موبایل حیوانات، جلوه های صوتی گاه به گاه برای جمع آوری انواع توت ها، ضربه زدن به دشمنان و پریدن وودل همراه با گاه گاه محیطی، اما بار دیگر متنوع و متنوع موسیقی متن فیلم پیانو است.
در حالی که بازی به درجه ای لذت بخش است، چند موضوع طراحی و مکانیکی وجود دارد که، در حالی که شکستن بازی، قطعا آزادی اکتشاف را محدود می کند و از لذت شما منع می کند. اول از همه، مسائل مربوط به دوربین وجود دارد. شما فقط قادر به بزرگنمایی آن در داخل و خارج هستید، که به شدت در عبور از سیستم عامل های ایستا متوقف می شود. حتی برخی از موارد وجود دارد که دوربین دور نمی شود و شما خودتان را پنهان کرده اید، بنابراین آزمایش و خطای کور همیشه ضروری است. هنگامی که دوربین مستقل است، به لحاظ پراکنده ای است که به شدت زوم می کند و وظایف پلتفرم شما را خسته کننده تر می کند.
خیلی زود در این بازی، شخصیت کوچک شما یک برگ را به عنوان اسلحه اصلی خود محسوب می کند (آره، یک برگ – قلب خود را از Zelda می گیرند)، و این برای غلبه بر بسیاری از دشمنان بازی که در تمام سطوح پراکنده شده اند، استفاده می شود. با این حال، باز هم اعدام آن نیمه دل، به طوری منحصر به فرد، من فقط هدف آن را درک نمی کنم. حمله به دشمنان چنین عملی بی اهمیتی است که منحصر به فرد است.
با وجود پیشرفت های پیشرفته در نسخه های قبلی، جنبش عمومی Woodle و عبور از سطوح فقط احساس نمی کند در هر نقطه نزدیک به عنوان تنگ و یا به عنوان متفاوت به عنوان رقبای خود. اگر چه به طور پیش فرض، وودل در یک سرعت بی دست و پا و آرام به سر می برد، دکمه Sprint به جای کنترل آنالوگ برای افزایش سرعتش وجود دارد. در حالی که در راه موانع زیادی وجود ندارد، تنها وودل دارای سایه ای است که فاصله را برای جمع آوری انواع توت ها و یا پریدن از طریق ایستگاه های بالا به سختی تحمل می کند.
تمام تجربیات بسیار حساس نیستند و دشمنان در اطراف دنیای اطرافشان به اندازه الگوهای حمله حمله نمیکنند و حتی دشمنان را در جهان اول قابل شناسایی می کنند و این بازی حتی به طور مستقیم در گفت و گو با این زود است. خوشبختانه، دشمنان بعد از یک تهدید بیشتر تهدید می کنند، اما طبیعت نادر تعامل همراه با تشخیص اختلال ناسازگار به طور مداوم ناامید کننده است.
اکثر سطوح بازی به گونه ای مشابه هستند. چند قطعه از بخش های platforming و کمی دیگر. شما (در حالی که از گسل های خود می گذرد) از یک انتهای هر سطح به سمت دیگر حرکت می کنید، تا می توانید انواع توت ها و پاهای پری را در طول مسیر بردارید تا قبل از اینکه به منطقه بعدی برسید. هیچ چیز یادآور هیچ چیز در اینجا وجود ندارد. علاوه بر این، طراحی بصری و صوتی بازی، در حالی که شایان ستایش و شگفت انگیز، هیچ مراقبت واقعی. مطمئنا، این ممکن است پر جنب و جوش و ورزش برخی از تغییرات بصری، اما هنوز هم یک ظروف سرباز یا مسافر در هر دو از این جبهه است.
صحبت از نواقص، ماجراهای وود درخت دارای دو نقص عمده است. زاویه ثابت دوربین باعث می شود برخی از جهش فوق العاده دشوار باشد، که منجر به مرگ و میر ناگهانی بیشتری نسبت به تصور شما می شود. در حالیکه من به platformers ها نمی آیم، این باعث شد تا برخی از جهش ها به شدت چالش برانگیز باشد. خبر خوب این جبهه این است که ماجراهای Woodle Tree بسیار مهربان است. تمام پیشرفت هایی که در جمع آوری کالاهای ساخته شده است ذخیره می شود، اما ممکن است لازم باشد که سطح را از ابتدا یا یک پست بازرسی مجددا راه اندازی کنید. این بازی بسیار روشن نیست که چه چیزی را به عنوان یک پست بازرسی مشخص می کند.
حرف آخر
حتی با داشتن محتوای اضافی و پیشرفت های عملکردی، یک دوربین ناامید کننده و کم و بیش تنوع، وودل را به یک پرش ارزان و شاد اما ناراحت کننده و پایه ای ۳D و جمع آوری تنزل کاهش می دهد. در حالی که جذابیت ناز و غریب و طبیعت بی نظیر آن را برای مخاطبان جوانتر مناسب و در دسترس است، هنوز در معرض نمایشگاه های الکترونیکی معاصر هستند که بیشتر انجام می شوند و جلا داده می شوند. در حالی که با توجه به قیمت آن کافی است، با این وجود، یک بازی ساده اما کمی ساده است.
verdict
Even with extra content and performance enhancements, a frustratingly limited camera and lack of variety reduce Woodle to a cheap and cheerful but flawed and basic 3D jump and collect-athon. While its cute and whimsical charm and uncomplicated nature make it suitable and accessible to younger audiences, there are still plenty of contemporaries on the eShop that are more accomplished and polished. While adequate considering its price, it’s nonetheless an idyllic yet simple little game.
ارسال دیدگاه