صادقانه بگویم من عاشق موضوع جمعآوری موجودات در بازیهای ویدئویی هستم؛ از پوکمون گرفته تا Moonstone Island، در طول سالهای متمادی گیمریام، تعداد زیادی از آنها را بازی کردهام. هیچ چیز مانند پیوند خوردن با مجموعهای از پیکسلها و سپس استفاده از آنها برای شکست دادن موجودات زندهی درون پیکسلهای دیگر نیست. تا یادم نرفته، من عاشق عناوین روگلایکها و روگلایتها نیز به دلیل ماهیت قابل بازی مجدد آنها هستم. سخت است که به یک بازی نقشآفرینی روایتمحور ۸۰ ساعته متعهد شوید، اما یک روگلایک که یک اجرای آن میتواند ۳۰ دقیقه طول بکشد و هر بار بازی کردن تجربهی خودش دارد را نادیده بگیرید.
حال اگر هر دوی این ژانرها را در یک مجموعه ترکیب کنید، به بازی Aethermancer خواهید رسید، یک عنوان جدید و جذاب که در ۲۳ سپتامبر سال جاری به صورت دسترسی زودهنگام در استیم منتشر شد. این بازی جدید که برادر کوچک Monster Sanctuary محسوب می شود، یک بازی مترویدوانیا با محوریت جمعآوری موجودات از توسعهدهنده مستقل Moi Rai Games می باشد و کاملاً واضح است که اعضای این استودیو از عنوان اول خود درسهایی گرفته و آنها را گسترش داده تا یک ماجراجویی لذتبخش برای طرفداران هر دو سبک روگلایت و رام کردن هیولا خلق کند.
بازی داستان بسیار ساده ای دارد: شما در نقش Siriux، موجودی شبیه جادوگر به نام Aethermancer، بازی میکنید که وارد دنیای تاریک پوچی میشود تا هیولاها را بگیرد و با آنها بجنگد. هیولاها در تیمهای سه نفره با سیستم مانا در نبردهای نوبتی، با پنج نوع مانا مختلف بر اساس عناصر مختلف، میجنگند. این موجودات نقشهای مختلفی ایفا میکنند و کلاس هایی مانند تانک، پشتیبان و آسیب زننده را دارید. سایر ویژگی ها مانند سم، مهارتهای کنترل مانا و سایر debuffها را اضافه کنید و انواع طرح های اصلی را برای ایجاد یک تیم در اختیار دارید.
سه زیستبوم اصلی برای کاوش در هر اجرا وجود دارد و شما باید از سه تا چهار اتاق مختلف در هر زیستبوم عبور کنید. در پایان هر اتاق، میتوانید نوع اتاقی را که میخواهید وارد آن شوید، انتخاب کنید. برخی از آنها یک تاجر را در خود جای دادهاند که میتوانید از آنجا اقلام و امتیاز تجربه برای هیولاهای خود بخرید. برخی دیگر دارای اقلام کمیابی هستند که در هر نبرد به نفع جانوران شما عمل می کنند. اما هر اتاق دارای طلا و کریستالهای Aether برای جمعآوری و انبوهی از هیولاها برای مبارزه و آموزش تیم شما نیز است. با بالا رفتن سطح هیولاهای شما، میتوانید از مجموعهای از ویژگیها یا تواناییهای تصادفی که نقاط قوت و ضعف تیم شما را بیشتر شکل میدهند، انتخاب کنید.
هر کدام از این بیوم ها شامل هشت هیولای مختلف است که میتوانید آنها را بگیرید و به تیم خود اضافه کنید، که در مجموع تعداد آنها به بیش از ۵۰ هیولا می رسد. تضمینی وجود ندارد که هر نوع هیولا را در یک دور ببینید. چندین دور طول کشید تا تمام گونههای هیولایی که اولین زیستبوم ارائه میداد را ببینم. به طور مشابه، هیولاها میتوانند در انواع “تغییر یافته” ظاهر شوند، مانند Shinies در Pokémon. این ویژگی به قابلیت تکرار بازی میافزاید و به شما برای شروع دورهای جدید پاداش بیشتری میدهد و تجربه گیمپلی را هر بار جدید و هیجانانگیز نگه میدارد.
در پایان هر دور، شما در Pilgrim’s Rest، شهری با NPCهای خوشقیافه که برای دورهای بعدی امتیاز میدهند، دوباره ظاهر میشوید. از ارتقاء اقلام قابل استفاده گرفته تا باز کردن مسیرهای جدید که موجودات مختلف را در خود جای دادهاند، این NPCهای دوستانه دورهای بعدی را آسانتر میکنند – البته اگر به اندازه کافی Aether Crystal به آنها بپردازید. همچنین در طول دورهای خود NPCهای جدیدی پیدا خواهید کرد که دفعه بعد که به شهر برمیگردید، در Pilgrim’s Rest ظاهر میشوند. NPCها دیالوگهای پویای خود را نیز ارائه میدهند و عناصر داستانپردازی و جهانسازی را برای افزودن به جذابیت کلی بازی ارائه میدهند.
سادگی Aethermancer تقریباً همینجا تمام میشود. معمولا عناوین روگلایت، چیزهای زیادی دارند و در مورد این بازی هم چند بار بازی کردم تا بیشتر مکانیکهای گیمپلی را بفهمم. حتی با اینکه م قبلا روگلایکهایی مثل Slay the Spire یا Wildfrost را تجربه کرده بودم که هر دو سهم نسبتاً خوبی از الگوها، مکانیکها و جلوههای مبارزه دارند. این تفاوت ظریف معمولاً توصیه بازی به تازهکارهای این ژانر یا بازیکنانی که میخواهند چرخههای گیمپلی آسانتری را درک کنند، دشوار میکند. اما گزینههای دسترسی وجود دارد که سیستم فساد بازی را غیرفعال میکند یا دشمنان را ضعیفتر میکند و در را برای کسانی که به دنبال یک تجربه گیمپلی بخشندهتر هستند، باز میکند.
معمولا بازیهای Early Access اغلب وقتی به طور کامل منتشر میشوند، ظاهری کاملاً متفاوت دارند. اکثر گیمرهایی که در چرخههای اولیه توسعه یک عنوان بودهاند، میدانند که باید انتظار باگها یا تغییرات متعادلسازی در آینده را داشته باشند، زیرا توسعهدهنده در حال بهبود و اصلاح بازی است. با این حال، در تقریباً ۱۵ ساعتی که با Aethermancer کار کردم، فقط با یک باگ و چند نقص جزئی دیگر مواجه شدم. با اینکه این بازی عاری از نقص نیست، اما گیمپلی لذتبخشی دارد که چالشی را ارائه میدهد که هر طرفدار روگلایت یا جمعآوریکننده موجودات مطمئناً از آن قدردانی خواهد کرد.
حرف آخر
Aethermancer برداشتی سرگرم کننده از ژانرهای roguelite و monster-tamer است که به صورت یک بازی منسجم در یکجا ترکیب شدهاند و برای کسانی که از ظرافت و سختی که این بازیها به آن معروف هستند لذت میبرند، چیزهای زیادی برای ارائه دارد. هر کسی که به دنبال تجربه بعدی خود است، ارزش انتخاب کردن را دارد، هرچند بدون نقص هم نیست. در واقع بازی با تلاشهای چشمگیر همراه است که با چند مشکل قابل توجه که مانع پیشرفت آن شده است، متوقف می شود و با اینکه همه را شگفتزده نخواهد کرد، اما ارزش وقت و هزینه شما را دارد. ما هنوز نقشه راه و آنچه تیم سازنده برای آینده Aethermancer برنامهریزی کرده را ندیدهایم، بنابراین میتوانیم با نزدیک شدن به انتشار کامل بازی، شاهد بهبود این سیستمها باشیم. با وجود این، من از آنچه در حال حاضر داریم کاملاً راضی هستم.
Verdict
Aethermancer is a fun take on the roguelite and monster-tamer genres, all rolled into one cohesive game, and has a lot to offer those who enjoy the grit and grit that these games are known for. It’s worth picking up for anyone looking for their next experience, though it’s not without its flaws. The game is a remarkable effort, held back by a few notable issues that hinder its progress, and while it won’t wow everyone, it’s well worth your time and money. We’ve yet to see the roadmap and what the development team has planned for the future of Aethermancer, so we’ll see how these systems improve as we get closer to the full release. That said, I’m quite happy with what we have so far








