دوباره شاهد فرارسیدن ماه نوامبر و فصل پاییز دیگری هستیم، برگ‌ها نارنجی می‌شوند و از درخت‌ها می‌ریزند، فصل جدید بازیهای فوتبال شروع می‌شود و اوه بله مهمتر از همه، زمان انتشار یک Call of Duty جدید است. این سنت سالانه با انتشار Modern Warfare III که دنباله مستقیم Modern Warfare II است ادامه می یابد. این بازی بر خلاف نامش نسخه جدید بازی اصلی خود نیست و ارتباطی به MW 3 که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد، ندارد.
“هر سال باید یک نسخه جدید از سری کالاف دیوتی منتشر شود” این شعاری است که به مدت ۲۰ سال به خوبی به Activision خدمت کرده است، زیرا مجموعه Call of Duty از یک شوتر جنگ جهانی دوم، دیگر به پرفروش‌ترین فرنچایز تمام دوران ها تبدیل شده است. برای ۱۸ سال از آن سال‌ها، این سری مجموعه‌ای از انتشار سالانه را حفظ کرده است و به طور منظم در حال شکستن رکوردهای قبلی خود است و گویا همچنان در جاده موفقیت سیر می کند. با وجود عرضه موفقیت آمیز MW II در سال گذشته، Modern Warfare III یک عنوان ناامیدکننده محسوب می شود که به نوعی یک عقبگرد در نظر گرفته می شود، محصولی که به صورت کاملا عجولانه ساخته شده که برای پر کردن شکاف ۷۰ دلاری در تقویم Activision ایجاد شده و به عنوان چیزی منتشر شده که هرگز قرار نبوده باشد. با نقد و بررسی این بازی در وب سایت Gamingles با ما همراه باشید.
Modern Warfare III بیشتر شبیه یک محتوای اضافی یا دی ال سی برای Call of Duty: Warzone است و اگر به همین شکل با قیمت پایین‌تری فروخته می‌شد، می‌توانست آن را توجیه کند. اما اکتیویژن با فروش این بازی به‌عنوان یک تجربه ممتاز و مستقل و اینکه فرآیند ساخت بازی تنها در ۱۶ ماه انجام شده، به بیان خودش قدرت خود را به نمایش گذاشت. اما این بازی نشان می دهد که این کمپانی ناشر به کارکنان خود اصلا اهمیتی نمی دهد و حتی به طرفداران خود نیز احترام نمی گذارد.
این بازی جدید دقیقا مانند MW II 2022، سعی می‌کند تا با استفاده از المان نوستالژی این سری، خاطرات مدرن وارفر ۳ اصلی را تکرار کند. اما در انجام این کار کاملا ناموفق است و داستان آن نه تنها ارتباطی به بازیهای قبلی ندارد، بلکه یک کمپین کوتاه و بی سر و ته را ارائه می کند که با برچسب ۷۰ دلاری بازی اصلا همخوانی ندارد. بخش کمپین در اینجا دنباله مستقیم MW II سال گذشته است. شخصیت منفی این مجموعه یعنی ماکاروف، دستگیر و زندانی شده است، اما مدت زیادی در آنجا نمی ماند. او یک بار دیگر موفق می‌شود جهان را ویران کند و مرتکب اقدامات تروریستی شود که جهان را وارد جنگ جهانی سوم می‌کند.
در این کمپین جدید، برای باری دیگر شاهد حضور اعضای گروه Task Force 141 هستیم: Price، Soap، Ghost، Farah، Alex و Laswell که تلاش می کنند جلوی نقشه ها و توطئه های ماکاروف را بگیرند. در کمپین این بازی دیگر شاهد آن سکانس های دراماتیک معروف کالاف دیوتی نیستیم، بلکه شاهد استفاده از رویکرد متفاوتی هستیم که چندان جالب نیست. مثلا در اینجا دیگر منتظر دستورات Price نیستید، بلکه رویکرد خود را برای ماموریت انتخاب می کنید.
کمپین Modern Warfare III در مجموع دارای ۱۴ ماموریت است که شش تای آن ها ماموریت های Open Combat به سبک DMZ وارزون هستند و تعدادی از آنها کوتاه یا کسل کننده هستند. ویژگی جدید اضافه شده به این بخش، “Open Combat Missions” است که به شما این امکان را می‌دهد ماموریت هایی را که می‌خواهید ابتدا در یک نقشه باز (و بیش از حد آشنا) اولویت‌بندی کنید، انتخاب کنید. این یک ایده به اندازه کافی خوب است، اما در عمل، فاقد چیزی است که کمپین های Call of Duty را جذاب می کند.
ماموریت افتتاحیه Operation 627 مانند یک معرفی سنتی نسخه جدید COD به نظر می‌رسد، اگر کمی الهام‌بخش باشد، اما Payload شبیه یک بازسازی واقعی از یک ماموریت بازی سال گذشته است. Deep Cover یک ماموریت نفوذی کوتاه است که در بازیهای قبلی تبدیل به یک صحنه قطعی می‌شد، Passenger مانند ماموریت معروف No Russian است منتها با ظاهری مدرن و بدون هیچ گونه مبارزه، و در نهایت ماموریت Danger Close یک مرحله کلاسیک است، اما زمانی که آن را بازی می‌کنید، از این که چند چیز جالب واقعاً اتفاق افتاده است کاملاً سرخورده می شوید.
هرچقدر که بخش داستانی MW III ضعیف ظاهر شده، بخش مولتی پلیر و زامبی آن به خوبی توانسته اند کمبودهای موجود را جبران کنند. صادقانه بگویم اگر از طرفداران بخش چند نفره MW II بودید، از تجربه این نسخه جدید نیز لذت خواهید برد. برای اولین بار در تاریخ سری کالاف دیوتی، هیچ نقشه اصلی مرتبط با حالت ۶v6 در MW III وجود ندارد. در عوض، Sledgehammer همه ۱۶ نقشه محبوب نسخه اصلی Modern Warfare 2 (2009) را بازسازی کرده و در این نسخه جدید گنجانده است. من با مرور مجدد نقشه های مورد علاقه، اوقات خوبی را سپری کردم و بازی دوباره در نقشه هایی مانند Terminal، Highrise، Favela، و Sub Base تقریباً کاملاً حال و هوای بازی اصلی را به ارمغان می آورد.
در نهایت به بخش پرطرفدار زامبی می رسیم که یک حالت مورد علاقه طرفداران برای طرفداران Call of Duty است. بخش زامبی MW III کمی شبیه به ماموریت های Open Combat در کمپین است، اما با این تفاوت که به حالت DMZ Warzone نزدیک‌تر است. شما روی نقشه بزرگ Urzikstan فرود می آیید که از هر طرف با زامبی ها احاطه شده است. وظیفه شما تکمیل به اصطلاح قراردادهایی به منظور ارتقاء سلاح ها است که به شما امکان می‌دهد بیشتر در اعماق نقشه نفوذ کنید، جایی که حملات زامبی‌ها بسیار وحشیانه‌تر و خشن‌تر هستند. چند جزء کلاسیک مختص حالات زامبی مانند دستگاه Pack-a-Punch نیز وجود دارد، اما تمرکز اصلی بازی واقعی تکمیل قراردادها و برداشتن جلیقه های زرهی بسیار شبیه حالت DMZ است. حتی تیم‌های دیگری از بازیکنان واقعی روی نقشه وجود دارند که می‌توانید با آنها مبارزه کنید، که باز هم باعث می‌شود شبیه حالت دیگری از Warzone به نظر برسد.
MW III از لحاظ عملکرد فنی روی کنسول Xbox S|X، دقیقا مشابه MW II و Warzone 2.0 اجرا می شود، کاملا روان، پایدار و بدون مشکل. ضمنا گزینه انتخابی اجرا در حالت ۱۲۰fps را نیز شامل می شود.
حرف آخر
جدای از کمپین کوتاه و ضعیف Call of Duty: Modern Warfare III، من کاملاً از وقتی که روی این بازی صرف کردم، لذت بردم. بخش چندنفره از همان فرمول کلاسیک نسخه های قبلی پیروی می کند و هیجانی به مراتب بیشتر را با خود به همراه دارد. بازسازی تمام نقشه‌های اصلی Modern Warfare 2 عالی به نظر می‌رسند، فقط اینکه تعجب می کنم که چرا توسعه دهندگان، این کار را برای MW II انجام ندادند. برخی از نقشه ها برای حالات گیم پلی خیلی بزرگ هستند، بنابراین امیدوارم که تیم سازنده بتوانند این مشکل را برطرف نماید.
مشکل دیگری که من تجربه کرده ام این است که مناطق ریسپاون شدن بازیکنان به هم ریخته است و این چندان جالب نیست که به معنای واقعی کلمه در مقابل دشمنان ریسپاون شوید و در این هنگام تماشا کنید که اعضای تیم شما به طور مکرر کشته می شوند. در کل اگر این نسخه را صرفاً برای کمپین بازی می‌کنید، از آن صرفنظر کنید، زیرا داستان بسیار کوتاهی دارد و هیچ چیز واقعاً جدید و هیجان انگیزی را ارائه نمی دهد. به نظرم این بازی یک عنوان کاملاً غیر ضروری در تاریخ ۲۰ ساله سری کلاف دیوتی است و به کمپانی اکتیویژن پیشنهاد می کنم که چند سالی به این فرانچایز استراحت بدهد.
Verdict
Call of Duty: Modern Warfare III’s short and weak campaign aside, I thoroughly enjoyed my time with the game. The multiplayer part follows the same classic formula as the previous versions and brings much more excitement with it. The remakes of all the original Modern Warfare 2 maps look great, I just wonder why the developers didn’t do this for MW II. Some of the maps are too big for the gameplay modes, so I hope the development team can fix this problem.
Another problem I’ve experienced is that player respawn areas are cluttered and it’s not very fun to literally respawn in front of enemies while watching your teammates get killed over and over again. Overall, skip this version if you’re only playing for the campaign, as it has a very short story and doesn’t offer anything really new or exciting. In my opinion, this game is a completely unnecessary title in the 20-year history of the Call of Duty series, and I suggest Activision to give this franchise a break for a few years
