بازی های ژانر پنهان کاری که معمولا در هر ساله تولید می شوند صرفا بر روی گیم پلی بازی تاکید دارند ولی اولین بار است که بازی را می بینیم که از این ژانر استفاده کرده است تا داستان اصلی بازی خودش را برای ما شرح بدهد و در اصل تمرکز زیادی بر روی تلاوت داستان بازی داشته است که خود را بسیار خاص جلوه می دهد ولی آیا توانسته است به مقصود خود برسد؟ امروز با معرفی بازی Disjunction که از محصولات سال ۲۰۲۱ می باشد می پردازیم که در ژانر پنهان کاری و دو بعدی اکشن قرار گرفته است که با نقد و بررسی آن در سایت Gamingles در خدمت شما گیمرهای عزیز هستیم. با ما همراه باشید.
بازی Disjunction را باید بر اساس داستان آن قضاوت کرد. البته داستان بازی از بزرگترین المنت های توسعه این بازی بوده است و زیاده گویی درباره آن می تواند به اسپویل شدن و لو دادن کل ماجرا بی انجامد ولی در مجموع باید گفت که ساخت و پرداخت داستانی بازی در راستای گیم پلی آن صورت گرفته است و هر چقدر هم که بخواهیم این بازی را یک بازی داستانی بنامیم ولی باز هم اکثر گیمرهایی که بازی Disjunction را انتخاب می کنند به دلیل قرار داشتن این بازی در سبک پنهان کاری آن را خریداری می کنند. همانطور که گفتیم بازی Disjunction از اولین بازی هایی است که سعی داشته است که داستان خود را در روند اجرایی گیم پلی آن در این ژانر از بازی سازی توسعه بدهد ولی در کل باید گفت که این کار به نتیجه نرسیده است زیرا داستان و نریتیو نوشته شده برای بازی بسیار ضعیف تر از آنچه است که فکرش را می کنید.
البته داستان وسیعی در بازی وجود دارد و هنگام انجام بازی متوجه داشتن جزئیات فراوان در آن می شوید ولی به دلیل پایین بودن کیفیت داستان نویسی در بازی می توان گفت که بعد از چند مرحله علاقه ای دیگر به دنبال کردن آن نخواهید داشت. به طور مثال ساخت کارکتر های بازی به شکل تقریبا مرموزی صورت گرفته است که در ابتدای بازی به نظر می رسد که با بازی خاصی رو به رو هستیم ولی بعد از اینکه زمانی را در بازی سپری می کنید متوجه می شوید که دیالوگ های مطرح شده از طرف کارکترها آنقدر سبک و بیمعنی هستند که فضای تولید شده در بخش گرافیکی و گیم پلی بازی را در بطن بازی می کشند که بسیار در این زمینه ضعیف عمل شده است.
سه کارکتر اصلی در بازی قرار دارند که هر کدام از آنها شخصیت هایی در شهر نیویورک هستند که توانایی های مختلفی را بر اساس آنچه بر سر گذرانده اند به شما ارائه می دهند که با استفاده از آنها به انجام مراحل بازی می پردازید. با اینکه بازی برای اینکه داستان کاراگاهی خودش را نقل کند دیالوگ هایی در بین این سه کارکتر منتقل می کند باز هم داستان و روند بازی جذاب به نظر نمی رسد. برای این کار حتی آپشن هایی در نظر گرفته شده است که با استفاده از آن می توانید نوع دیالوگ های بین کارکتری را نیز تغییر دهید که یکی از بزرگترین شکست های بازی Disjunction محسوب می شود که باید گفت این شکست به دلیل این است که پایان های مختلف برای بازی وجود ندارد. ولی یک توسعه دهنده بازی برای آن تصمیم می گیرد تا دیالوگ های مختلف انتخابی برای کاربرانش توسعه دهد بازی را با پایان های مختلفی می سازد که بازی ارزش انجام دادن چند باره داشته باشد ولی در بازی Disjunction مارجا بسیار متفاوت است و اصلا هر کاری که انجام دهید و هر دیالوگی را انتخاب کنید باز هم همان یک سناریوی نهایی اتفاق می افتد.
اما خود گیم پلی بازی بسیار خوب و استاندارد ساخته شده است. شما در محیط های اداری و قسمت های نظامی وارد م شوید و بنا به اینکه بازی از شما چه چیزی را طلب دارد شروع به گشت زنی می کنید که معمولا فضای بازی پر از مامورانی هستند که در حال دید زدن هستند. در بعضی مواقع نیاز دارید تا با آنها درگیر شوید و در خیلی از موارد فقط با استفاده از قایم شدن های هوشمندانه از چنگ آنها فرار می گنید.
حرف آخر
بازی Disjunction را می توان یک سعی بسیار جذاب در ژانر بازی های پنهان کاری دانست که به شکل عجیبی جذابیت آن توسط داستان پردازی ضعیف آن از بین رفته است. اما در بخش گرافیکی و گیم پلی آن استاندارد های خوبی رعایت شده است و ارزش انجام آن بدون احتساب داستان بازی بسیار بالا است.
Verdict
Disjunction can be considered a very attractive attempt in the genre of stealth games, which has strangely lost its charm due to its poor storytelling. But in terms of graphics and gameplay, good standards have been observed and the value of doing it without considering the game story is very high.
