در پایان شش ساعت تجربه بازی Everhood 2، در حال مبارزه با یک قارچ جادویی بودم که بارها به من اطلاع داد که تکمیل ماموریت ها بی معنی هستند و زمان یک توهم است. تا آن زمان، من درگیر نبردهای متعدد مبتنی بر موسیقی و کاوش در دنیای با دست طراحی شده این بازی به شکلی بی‌هدف بودم و مطمئن نبودم که دارم چه کار می‌کنم، کجا می‌روم، و چرا، اما مطمئن بودم که انجام این کارها برایم جالب بود.
این بازی دنباله نسخه ۲۰۲۱ خود می باشد که قصد داشته موفقیت های بازی اول را دوباره تکرار کند و در حالی که از تعهد آن به چیزهای عجیب و غریب قدردانی می کنم، تقریباً همان سطح نسخه اصلی را طی می کند و مطمئن نیستم که به اندازه کافی بتواند خودش را به عنوان یک دنباله متمایز کند. با نقد و بررسی این بازی در وبسایت Gamingles با ما همراه باشید.
خوشبختانه، برای شروع بازی Everhood 2 لازم نبود که نسخه قبلی را تجربه کرده باشم و در ابتدای بازی از من خواسته شد با استفاده از یک مسابقه ساده، شخصیت مورد نظر خودم را بسازم. هنگامی که شخصیت من ساخته شد، به یک فضای خالی با یک موجود غول پیکر بنفش و چندین درب که بیشتر آنها قفل بودند منتقل شدم.
بازی با مجموعه‌ای از سؤالات آغاز می‌شود که برخی از آنها عمیقاً معنوی هستند، از جمله اینکه آیا من به قدرتی بالاتر اعتقاد دارم یا خیر. فقط ای کاش زمان بیشتری داشتم تا بررسی کنم که چگونه این انتخاب ها بر داستان یا گیم پلی تأثیر می گذارند. این چیزی است که من قصد دارم دوباره آن را مرور کنم، اما در زمان نگارش این بررسی، زمان کافی برای اجرای دوم را نداشتم. من انتخاب‌هایم را انجام دادم و مطمئن نبودم که آیا آنها «درست» هستند یا تأثیری ماندگار خواهند داشت.
مانند نسخه قبلی، این بازی نیز با کمترین اطلاعات ممکن از داستان، شخصیت ها و رویدادهای آن شروع می شود و به همین علت، ورود به دنیای بازی تضمین می‌کند که همه شگفتی‌ها و پیچش‌های داستانی آن، مهم نیست که چقدر دیر در بازی ظاهر می‌شوند، تا حد ممکن مورد قدردانی قرار می‌گیرند.
بنابراین، من زیاد در مورد محتوای داستان Everhood 2 صحبت نمی کنم و بیشتر به گیم پلی می پردازم که شبیه به یک بازی RPG دوبعدی معمولی با گرافیک با دست طراحی شده مشابه عناوینی مانند UNDERTALE یا Keylocker است. شما وارد دنیایی می‌شوید که اطلاعات کمی در مورد آن وجود دارد، فقط برای اینکه در حین پیش‌روی چیزهایی را بفهمید، همراه با NPCهایی که دیالوگ های احمقانه دارند، اما این دنیای بازی است که باید کاوش کنید.
سیستم نبرد بازی مبتنی بر ریتم است و دائما “نت ها” به سمت شما سرازیر می شوند. در ابتدا تنها کاری که می توانید انجام دهید طفره رفتن است و انتظار می رود که به تعداد دفعات زیادی بمیرید. برای حمله، باید نت های دریافتی را جذب کنید (با نگه داشتن یک دکمه) و سپس انرژی ذخیره شده را به سمت دشمن برگردانید. آسیب دیدن موجب از دست دادن انرژی ذخیره شده می شود و جذب یک نت رنگی دیگر انرژی فعلی را که ذخیره کرده اید بازنشانی می کند. هر دشمن نقطه ضعف خاصی دارد، بنابراین از طریق آزمون و خطا، یاد می‌گیرید که کدام حملات در برابر آنها بهتر عمل می‌کنند. هر چه انرژی بیشتری جمع کنید، می توانید آسیب بیشتری را وارد کنید.
باس فایت ها همان چیزی است که باعث درخشش Everhood 2 می شود. موسیقی سریع کاملاً با حملاتی که در مسیر شما است همگام می شود و یک چالش شدید مبتنی بر ریتم ایجاد می کند. استفاده از اعوجاج نور و پیکسل، لایه دیگری از دشواری را اضافه می کند. در حالی که در هر نبرد مکانیک های اصلی یکسان باقی می‌ماند، جلوه‌های بصری سورئال و موسیقی متن فوق‌العاده باعث می‌شود هر نبردی منحصر به فرد باشد.
تنها شکایت من در مورد مبارزات ریتمیک بازی این است که دوست داشتم تنوع بیشتری داشته باشد. همانطور که مطرح کردم، بیشتر نبردها شامل یک دکمه برای ضربه زدن هستند و گاهی اوقات از شما می‌خواهد دکمه مربوطه را فشار دهید و نگه دارید. من می خواهم مکانیک های ریتمی بیشتری مانند مکانیک آزاد وارد کردن دکمه ها یا چیز دیگری برای افزایش سختی داشته باشم.
اکثر شخصیت‌های بازی، عجیب و غریب هستند و آثار هنری پیکسلی تقریباً شبیه یک بازی دوران کنسول NES را یادآور می شود. اما ویژگی ای که بیشتر از همه در Everhood 2 خودش را نمایان می کند، موسیقی متن آن است که در یک کلام؛ محشر است! تا حدی که تمایل دارم هنگام کار روی چیزهای دیگر به آن گوش دهم. معمولا بازی‌های ریتمی به خاطر موسیقی متن‌شان قوی هستند و در این زمینه نیز موسیقی متن Everhood 2 کاملاً تحسین برانگیز است.
حرف آخر
به طور کلی، من در مورد Everhood 2 احساسات متتاقضی دارد. مبارزات مبتنی بر موسیقی آن برخلاف سایر RPG هایی است که قبلاً بازی کرده ام و موسیقی متن آن شگفت انگیز است. با این حال، قدم زدن در دنیای بازی کمتر از آنچه باید باشد، سرگرم کننده است. من از تجربه این بازی لذت بردم، اما ای کاش زمان بیشتری را در مبارزات ریتم صرف می کردم تا کاوش. برای بازیکنانی که تازه وارد این سری شده‌اند، Everhood 2 یک تجربه واقعاً هیجان‌انگیز را ارائه می‌کند. اما برای کسانی که بازی اول را انجام داده اند، در حالی که Everhood 2 هنوز عالی است، انتظار نداشته باشید که این بار از منحصر به فرد بودن آن غافلگیر شوند.
Verdict
Overall, I have mixed feelings about Everhood 2. Its music-driven combat is unlike any other RPG I’ve played before, and the soundtrack is amazing. However, walking through the game’s world is less fun than it should be. I enjoyed the experience, but I wish I had spent more time on the rhythm combat than on the exploration. For players new to the series, Everhood 2 offers a truly exciting experience. But for those who played the first game, while Everhood 2 is still great, don’t expect to be blown away by its uniqueness this time around
