در این مقاله ما شروع میکنیم به نقد و بررسی بازی Hill Climbing mania, بازی ای که پس از موفقیت در به فروش رسوندن میلیون ها نسخه برای موبایل سازنده هاش تصمیم گرفتن اون رو برای پلتفرم نینتندو سوییچ هم عرضه کنن. با ما همراه باشید.
موقعی که شما بازی رو شروع میکنید و وارد بازی میشید متوجه تفاوت ساختار گرافیکی این بازی در مقایسه با بقیه ی بازی های هم رده میشید. گرافیک این بازی به نسبت پلتفرم هایی که میشه روی اونا بازی رو اجرا کرد گرافیک خیلی خوب و قابل قبولیه و موقع بازی کردن قطعا حس خوبی میده بهتون. نکته ی دیگه ای که راجع به این بازی وجود داره و میشه بهش اشاره داشت گیم پلی این بازیه. شما توی هر مرحله یک سری مسیر های چالش برانگیز دارید و باید از اونا عبور کنید تا به خط پایان برسید. توی عصر جدید تولید بازی کمتر بازیهایی در قالب “مینی گیم” و “فلش گیم” بودن که بتونن با ساختار دو بُعدی هیجان انگیز باشن برای بازی بازها ولی این عنوان به نحوی ساخته شده که میتدنه انتظارها رو برآورده کنه.
همچنان به گیم پلی بازی میپردازیم, در طول هر چالشی که شما توی بازی پشت سر میذارید باید یه سری سکه رو تصاحب کنید توی مسیر که این کار شما رو توی آپدیت کردن ماشین هاتون کمک میکنه و حتی میتونید ماشین های جدیدی بخرید برای خودتون, همینطور شما در هر مرحله ای از بازی باید به جمع آوری ستاره مشغول باشید و این سیستمصرفا برای نمره دادن به عملکرد شما نیست بلکه طراحی بازی به صورتی انجام گرفته که ستاره ها توی مسیرتون توی نقاط چالش برانگیزتری هستن.
اگرچه توی گیم پلی و سیستم کنترل بازی سازنده ها قصدی برای شبیه سازی واقعیت نداشتند اما توی بازی و در حین رانندگی کردنتون چندتا نکته ی بسیار حالب هست که این بازی رو میتونه باز هم واسه ی شما متمایز کنه. یکی از این ویژگی های نزدیک به واقعیت, سوخت خودروی شماست که باید همیشه حواستون باشه که سوخت ماشینتون تموم نشه و مسیرتون نیمه کاره نمونه, از طرفی دیگه فیزیک جالب خود ماشین هاست که در صورت متمایل کردن گوشی موبایلتون یا دستگاه سوییچ به چپ و راست. درست ماشینتون به سمت شیبی که به صورت فیزیکی درست کردید حرکت میکنه حتی خیلی از ستاره های توی بازی با توجه به همین قابلیت کنترلی بازی قابل جمع آوری هستن.
توضیحاتی که تا اینجای مقاله دادیم به اندازه ی کافی نشون دهنده ی این هست که Hill Climbing Mania بازی ای هستش که ارزش این رو داره که شما برای سرگرم شدن روش وقت بزارید. سازنده ها تصمیم گرفتن برای مهیج تر شدن فضای بازی موسیقی راک رو به عنوان موسیقی زمینه ی بازی انتخاب کنن و تا حدود هم به هدفشون رسیدن (البته شاید بد نباشه باز هم روی سلیقشون تجدید نظر کنن). مراحل هیچگونه محدودیت زمانی ای ندارن و تنها عامل محدود کننده ی بازی سوخت شماست که بالاتر بهش اشاره شد, شما احتیاج به این دارید که توی مسیرتون به آیتم های پر کردن سوختتون توجه کنید که اغلب تو نقاطی قرار میگیرن که شکا از روی اون نقاط در حال پرش هستید و احتیاج به عقب روی مختصری دارید برای پر کردن باک ماشینتون. همینطور اینکه سریع تر حرکت کنید خودش باعث میشه سوخت بیشتری مصرف کنید پس عجله ای نداشته باشید برای گذشتن از خط پایان… قراره از این بازی لذت ببریم.
همونطور که در بخش های دیگه ی مقاله بهش اشاره کردم جمع کردن سکه ها به شما کمک میکنه ماشین های جدید بخرید یا ماشین هاتونو ارتقا بدید همینطور با بالا بردن درجه ی خودتون میتونید ماشین های نوستالژیک داشته باشید, ونِ سری محبوب Scooby-Doo, ماشین دوست داشتنی مجموعه فیلم های Back to the Future و حتی Batmobile اون هم نه هرکدومش بلکه ظراحی جذاب و چشم نواز Batmobile در سه گانه ی آقای نولان, ممکنه اون اول که هر ماشینی رو سوار میشید سوختش زود تموم شه یا سخت تر کنترل شن و تمام اینا در طول بازی با ارتقا دادن ماشین هاتون تبدیل شدن به مشکلات قابل حل! همینطور تفاوت طبیعی دیگه که رقم خورده توسط سازنده ها توجه به المان های سرعت, قدرت حرکت و توانایی کنترل ماشین ها بین گونه های مختلفشون توی بازیه مثل ماشین های اسپرت, تراک ها یا Monster truck ها و….
در ادامه ی نکته ای که در پایان پاراگراف قبلی بهش اشاره کردم شما باید حواستون باشه که با سرعت و قدرت موتور بالاتر شما توان کنترل و ثبات کمتری رو خواهید داشت و این یعنی همونقدر که احتیاج به استفاده از ماشین اسپورت در بازی دارید باید برای بعضی مراحل هم جیپ ۴×۴ رو امتحان کنید!
با توجه به تمام نکاتی که گفنه شد در طول مقاله, کماکان یک سری ایرادات به بازی مورد نقد ما وارده مثل اینکه به وفور شما در بازی باگ هایی رو خواهید داشت که مجبورتون میکنن به ری-استارت کردن بازی و غیر از این خصوصیت منفی, سازندگان بازی هنوز نتونستن به یک حد وسط برسن در عرضه ی یک سیستم کنترلی منصر به فرد که کاملا هم مورد رضایت بازی بازها قرار بگیره, توضیحات بیشتر رو به این صورت باید بدم که تولید کنندگان بازی هنوز موفق نشدن سیستم کنترل بازی رو انقدر خوب طراحی کنن که هم یه المان شناخته شده باشه برای بازی و هم عموم بازی بازهایی که با این عنوان برخورد داشتن رو راضی کرده باشه.
حرف آخر
بازی Hill Climbing Mania میتونه همه رو به چالش بکشه و سرگرم کنه, تنوع خودروهاش و سیستم های به کار رفته توی طراحی بازی اون رو نسبت به پلتفرمی که روش عرضه شده متمایز کرده و همینطور قابلیت های در نظر گرفته شده برای این بازی کمک میکنه به یه بازیباز تا ارتباط بهتری با فضای خیلی ساده و مینیمال این بازی بگیره, اگرچه خیلی از نقاط بازی هنوز جای پیشرفت دارن و این نباید از چشم سازنده ها دور بمونه.
Verdict
Hill Climbing Mania can easily challenge everyone who’s going to play, the variety of cars and the game design in the level of it’s platform makes the game difference, besides there are features that can help the gamer feels better in the minimal and simple environment of the game although there are too many points in the game that producers mention to develop them
