من چند سال پیش، موف شدم بازیهای Banjo-Kazooie، Yooka-Laylee و مجموعه بازیهای پلتفرمر دارای مجوز که برای PS2 منتشر شده بوند را بازی کردهام. هیچوقت به اندازه زمانی که کد نقد این عنوان را دریافت کردم، احساس نکردم که در مورد موضوعی صاحبنظر هستم. در این مقاله نقد و بررسی بازی Hop ‘n’ Marty، به عنوان یک پیشکسوت ژانر سهبعدی Paltformer، نظراتم را در مورد آن بیان خواهم کرد. این بازی تا حد زیادی شما را به دوران طلایی بازیهای پلتفرمر قدیمی بازمی گرداند و با الهام از پلتفرمرهای سهبعدی کلاسیک دهه ۹۰، حس شادی کودکانهای را که با آن دوران بازی همراه بود، چه از طریق جلوههای بصری و چه از طریق گیمپلی، تداعی میکند.
داستان این بازی، شما را در نقش یک میمون سفید مودار به نام “Marty” و حیوان خانگیاش که قورباغه سمی که هماتاقی و مشاور زندگی عمومی او محسوب می شود و “Hop” نام دارد، قرار می دهد. یک روز، دوستان مارتی یعنی میمونهای کوتوله همگی توسط کاپیتان Hookbeak بیرحم ربوده می شوند. مشخص نیست که او چه نقشهای با آنها دارد، اما مطمئناً نمیتواند خوب باشد. مارتی بدون اتلاف وقت دست به کار میشود تا کوتولهها را به خانه برگرداند و نقشه هوکبیک را متوقف کند. هاپ نیز در این سفر همچنان با او همراه میشود.
از لحاظ گیمپلی، بازی Hop ‘n’ Marty به راحتی قابل درک و فهم است. به جهانهای وسیع مختلف می روید، موز جمعآوری می کنید، اسیران را آزاد می کنید، برای ماموریتها آیتم جمعآوری می کنید و مطمئن می شوید که به اندازه کافی آیتم جمعآوری کردهاید تا بتوانید قفل مراحل جدید را باز کنید. این یک سبک بازی است که از زمانهای قدیم جواب داده و در اینجا نیز به کار خود ادامه داده است.
من از ایده ترکیبی جمعآوری موز با آزاد کردن کوتولهها لذت بردم. به نظرم این ترکیب به من انگیزهای مداوم برای پیدا کردن اشیاء کوچکتر (موز) میدهد و راهی خوب برای علاقهمند نگه داشتن من در بین کوتولههای پراکنده در اطراف مرحله است. دنیای فرعی غافلگیرکننده پراکنده را هم اضافه کنید تا به یک حلقه گیمپلی بینظیر تبدیل شود. اگر تا به حال یک بازی پلتفرمر سهبعدی بازی کردهاید، میدانید که اینجا چه انتظاری باید داشته باشید. پلتفرمینگ به اندازه کافی جذاب و بخشنده بود که هرگز احساس نکردم بازی به خاطر پرشهای از دست رفته من را مجازات میکند.
اگر بخواهم به جنبه های طراحی مراحل بازی اشاره کنم، باید بگویم که من برخی از بازیهای پلتفرمر سهبعدی را دیدهام که در مورد مراحلشان بیش از حد تلاش کردهاند. آنها این مراحل عظیم را با شکافهای بزرگ بین نقاط مورد علاقه و پلتفرمینگ تنبیهکنندهای میسازند که هر بار که یک پرش را از دست میدهید، شما را عقب میاندازد. اما من رویکرد Hop ‘n’ Marty را که در آن کل مرحله اساساً در هر نقطهای از زمان قابل مشاهده است، بسیار ترجیح میدهم. ترفند این است که آنها به هر بخش، لایههایی اضافه کرده و آن را گسترش دادهاند. من همیشه این را تجربه بسیار بهتری برای یک بازی مبتنی بر جمع آوری آیتم ها میدانم؛ بازی باید در هر قدم مرا هدایت کند، مراحل باید به گونهای طراحی شوند که بتوانم رویکردم را از مرحلهی جمعآوری ۱ به مرحلهی جمعآوری X ترسیم کنم.
هر مرحله حدود ۳۰ تا ۴۰ دقیقه طول میکشد، بسته به اینکه میخواهید ۱۰۰٪ آن را تمام کنید یا نه. بازی شامل پنج مرحله و مرحله پایانی است. کیفیت مراحل متفاوت است؛ برخی کاملاً جالب هستند، برخی قابل قبول. با این حال، مرحله پایانی قطعاً نقطه برجسته بازی است!
در مورد ویژگیهای بصری، من به هیچ وجه یک طرفدار سرسخت بازیهای گرافیکی نیستم و تمایل دارم این ایده را که واقعگرایی بیش از حد، خروجی گرافیکی محکمی ایجاد میکند، رد کنم. اما، در مورد بازی Hop ‘n’ Marty کمی در لبهها ناهموار به نظر میرسد. به خصوص مدلهای شخصیتها، عالی نبودند و برخی از مناطق فرعی با جزئیات کم در پسزمینه، تقریباً حس بازیهای قدیمی کنسول کلاسیک PS1 را داشتند. به طور کلی، من فکر میکنم Hop n Marty در پوشاندن نقصهای گرافیکی خوب عمل میکند و مراحل اصلی حداقل ظاهری محکم دارند و از رنگهای زیادی برای برجسته کردن آنها استفاده میکند، اما قطعاً جای پیشرفت وجود دارد.
حرف آخر
تجربه بازی Hop ‘n’ Marty نزدیکترین چیزی است که امروزه میتوانیم حال و هوای عنوان موفق Banjo-Kazooie را درک کنیم، در واقع به لطف چنین بازی ای می توانیم به نزدیکترین چیزی که به خلق ایده اصلی یک پلتفرمر سهبعدی منجر می شود، برسیم. اگر از این ژانر و هر یک از بازیهایی که در مقدمهام با آنها مقایسه کردم لذت میبرید، Hop ‘n’ Marty یک خرید ضروری است. محدودیتهای خودش را دارد و من قطعاً احساس میکنم که توسعه دهندگان میتوانستند از یک سیستم حرکت/مهارت مشابه Banjo برای تازه کردن مراحل استفاده کنند، با این حال این بازی یک تلاش بسیار قوی برای یک توسعهدهنده مستقل محسوب می شود که ارزش وقت گذاشتن را داشته باشد.
Verdict
Hop ‘n’ Marty is the closest we can get to the feel of the hit Banjo-Kazooie game today, in fact, thanks to a game like this we can get the closest we can get to the original idea of a 3D platformer. If you enjoy the genre and any of the games I compared it to in my introduction, Hop ‘n’ Marty is a must-buy. It has its limitations, and I definitely feel like the developers could have used a Banjo-like movement/skill system to freshen up the levels, but it’s a solid effort from an indie developer that’s worth your time