Mekkablood: Quarry Assault یک بازی شور اول شخص الهام گرفته از عناوین retro می باشد که مبارزات با وسایل نقلیه مکانیکی را با گیم پلی سریع و دیوانه کننده شوترهای کلاسیک دهه ۹۰ میلادی ترکیب می کند. داستان این بازی که در آینده ای دور جریان دارد، جذابیت نوستالژیک آن دوران را به تصویر می کشد و در عین حال المان های منحصر به فرد خود را معرفی می کند، از جمله یک قهرمان داستانی قابل ارتباط برای همه افراد و روایتی بی نظیر. برای مطالعه مقاله نقد و بررسی این بازی در ادامه با Gamingles ما را همراهی کنید.
داستان بازی به شکل متفاوت و جالبی، عجیب و غریب است، با محوریت Bill، یک کامیون دار سابق که تبدیل به روبوجوکی (راننده وسایل نقلیه مکانیکی) شده است و او برای نجات دوستش و بازپس گیری مجسمه های دزدیده شده خود با نیروهای شرکت TorxCorp می جنگد. جستجوی بیل با حمایت از دوست وفادارش، Rustry، طنز، جذابیت و حس نوستالژی را با هم ترکیب می‌کند. نحوه روایت داستان، برداشتی دلپذیر از فرمول مکانیکی سنتی را ارائه می‌دهد. در حالی که داستان سرراست است، شخصیت های طنز و رنگارنگ آن پس زمینه ای به یاد ماندنی را برای اکشن بازی ایجاد می کنند.
در ادامه مستقیماً وارد گیم پلی بازی می شوم. چندین المان برجسته وجود دارد که ارزش بررسی کردن را دارند. کابین ماشین شما به طرز باورنکردنی دقیق و باجزئیات است، مملو از آشفتگی های به هم ریخته، باقیمانده غذا، نمایشگرهای کاربردی، مجسمه های کناره ها و دکمه های بی شمار است. شما حتی می توانید حرکت دست های بیل را هنگام کنترل مکانیک ببینید. عناصر عملی مانند نشانگرهای مدت زمان تقویت و دوربین دید عقب در این طراحی ادغام شده اند. بنابراین رابط کاربری Mekkablood: Quarry Assault واقعا جمع و جور و ساده است، هرگز خسته کننده نیست که این یک مزیت بزرگ است.
همانطور که گفته شد، کابین وسیله نقلیه شما بخش قابل توجهی از صفحه بازی را اشغال می کند و البته دید شما را نسبت به دنیای بیرون محدود می کند. برای من، این مسئله مهمی نبود و حتی این احساس که واقعاً درون یک مکانیک هستم را به خوبی به من القا می کرد. این ویژگی بازی یک چشم انداز منحصر به فرد ارائه می دهد، زیرا شما دائماً بین نظارت بر کابین و تماشای آنچه در خارج از آن اتفاق می افتد، تعادل برقرار می کنید.
با این حال، بزرگترین مشکل من در این بازی مربوط به طراحی سلاح ها است. در حالی که Mekkablood: Quarry Assault دارای انواع سلاح ها از جمله شاتگان، موشک انداز و تفنگ های پلاسما است، استفاده از آنها احساس ناامید کننده ای دارد. اغلب اسلحه ها کوچک به نظر می رسند و حس تاثیرگذاری لازم را ندارند که این روی هیجان گیم پلی تاثیر می گذارد. من به چیزی پویاتر امیدوار بودم، مانند مینی اسلحه های جانبی که قدرت خام مکانیک شما را منتقل می کند، اما در حال حاضر، طراحی سلاح های بازی این حس را ایجاد نمی کند.
دلیل اصلی این عدم تاثیرگذاری، مینیمال بودن انیمیشن ها است. اکثر سلاح‌ها به وضوح شلیک گلوله‌ها را نشان نمی‌دهند و در حالی که برخی دیگر آن را نشان می‌دهند، در لحظات هرج و مرج به سختی می‌توان به آنها توجه کرد. همین امر در مورد دشمنان نیز صدق می کند، پرتابه های آنها به سختی قابل مشاهده است و ردیابی حملات را دشوار می کند. در بیشتر نبردها، شما با تکیه بر غریزه به جای بازخورد بصری، حدس می‌زنید که چه موقع باید جاخالی دهید. استفاده از این حداقل انیمیشن ها، تجربه مبارزه پویا را که می‌توانست بازی را واقعاً متمایز کند، کاهش می‌دهد.
جنبه دیگری که در Mekkablood: Quarry Assault به سرعت جذابیت خود را از دست می دهد، تنوع دشمن است. چه دشمنان در حال پرواز و چه دشمنان زمینی که شما را تعقیب می کنند، آنها بیش از حد تکراری می شوند و نمی توانند تهدید واقعی ایجاد کنند. به طوری که بیشتر مرگ‌های من ناشی از تله‌های محیطی مانند لیزر یا ماشین‌های خردکننده بود، زیرا سعی می‌کردم بفهمم چگونه آنها را هدایت کنم، نه توسط خود دشمنان. حتی زمانی که توسط دشمنان ازدحام می شد، مقابله با آنها نسبتاً آسان بود.
بازی همچنین به شدت فاقد باس فایت های مناسب است. در حالی که دشمنانی وجود دارند که از نظر فنی می توانند به دلیل دارا بودن مقدار سلامتی بزرگتر و حملات قوی تر، واجد شرایط باس باشند، احساس می کنند که از دشمنان معمولی متمایز نیستند و آنها نمی توانند اثری به یاد ماندنی از خود به جای بگذارند. اما همه چیز این بازی، آنقدر ضعیف نیست. این عنوان چیزی منحصر به فرد را به ارمغان می آورد، جذابیت بازی های شوتر بومر که شما را به دوران نوستالژیک بازمی گرداند.
از جنبه مثبت می توان گفت جلوه های بصری الهام گرفته از عناوین کلاسیک Retro این بازی، تعادل خوبی بین جزئیات و احیای حس نوستالژی ایجاد می کند. دشمنان به خوبی طراحی شده‌اند که اشارات واضحی به بازیهای قدیمی مانند Gundam و MechWarrior دارد. با این حال، طراحی جلوه های صوتی چیزهای زیادی برای مطلوب بودن باقی نمی گذارد. اغلب صدا شلیک سلاح ها و انفجارها، فاقد جذبه لازم برای انتقال قدرت کنترل یک مکانیک غول‌پیکر هستند و به همین دلیل، احساس ناخوشایندی دارند. در حالی که موسیقی مکمل زیبایی‌شناسی رترو است و با لحن بازی مطابقت دارد، خیلی برجسته نمی‌شود یا تاثیر ماندگاری بر جای نمی‌گذارد.
حرف آخر
Mekkablood: Quarry Assault تلاشی عالی برای ترکیب مکانیک‌های FPS رترو با مبارزات مکانیکی است. داستان جالب و نوستالژیک‌های کلاسیک مکانیکی، آن را به یک بازی مستقل لذت‌بخش برای طرفداران این ژانر تبدیل کرده است. با این حال، طراحی مراحل ناامیدکننده، مبارزات بی‌تأثیر و کمبود عمق مانع از به‌کارگیری کامل پتانسیل‌های آن می‌شود. در حالی که بازی به اندازه کافی خوب است، کسانی که انتظارات بالایی از آن دارند ممکن است تا حدودی ناامید شوند. در واقع، این بازی در ارائه تاثیر و تنوعی که آن بازیهای شوتر مکانیکی کلاسیک را به یاد ماندنی کرده است، دچار مشکل می‌شود. با این حال اگر از طرفداران این ژانر هستید، ارزش وقت گذاشتن را دارد، اما انتظار نداشته باشید که بتواند جایگاه کلاسیک های قدیمی را تصاحب کند.
Verdict
Mekkablood: Quarry Assault is a great attempt to combine retro FPS mechanics with mech combat. The interesting story and nostalgic mech classics make it an enjoyable standalone game for fans of the genre. However, the disappointing level design, uninspired combat, and lack of depth prevent it from reaching its full potential. While the game is good enough, those with high expectations may be somewhat disappointed. In fact, the game struggles to deliver the impact and variety that made those classic mech shooters memorable. Still, if you’re a fan of the genre, it’s worth your time, but don’t expect it to take the place of the old classics
