PHOGS یک بازی در ژانر معمایی مبتنی بر فیزیک است که توسط استودیو مستقل Bit Loom Games طراحی و توسعه یافته است و توسط ناشر Coatsink، برای پلتفورم‌های مختلف در دسترس قرار گرفته است. در این نقد و بررسی با تیم Gamingles به تحلیل بخش‌های مختلف این بازی بر روی کنسول Xbox One خواهیم پرداخت.
PHOGS به تصویر کشیدن ماجراجویی‌های دو سگ عجیب و غریب (که از کمر به یکدیگر چسبیده‌اند و می‌توانند مانند آدامس کش بیایند) است که در دنیایی بسیار عجیب‌تر اتفاق میافتد! دو شخصیت اصلی که هدایتشان بر عهده شماست، بسیار دوست داشتنی و بانمک هستند و تعامل آن‌ها با دنیایی که هرچه در آن پیش می‌روید با یک چیز جدید شما را غافلگیر می‌کند، ترکیب بسیار دوست داشتنی و لذتبخشی را به وجود می‌آورد که می‌تواند لبخندهایی از ته دل را برای مخاطب به ارمغان بیاورد و لحظاتی به یاد ماندنی را برای او رقم بزند.
مکانیک اصلی گیم‌پلی جا به جایی و مانور برای عبور از موانع و گاز گرفتن اشیاء مختلف به منظور استفاده از آن‌ها، جا به جایی آن‌ها و یا اتکا به آن‌ها برای عبور از بخش‌های سخت مراحل را شامل می‌شود که در هر مرحله طراحان بازی حسابی خلاقیت به خرج داده‌اند و معماهای بسیار زیاد و مکانیک‌های ترکیبی متنوع بی‌نظیری را به منظور تکمیل کردن تجربه مکانیک اصلی در این عنوان گنجانده‌اند و یکی از دلایل لذتبخش بودن این اثر نیز از همین ویژگی PHOGS نشأت می‌گیرد.
البته این تنها دلیل لذتبخش بودن این بازی نیست. PHOGS با استفاده از رنگ‌بندی‌های فوق‌العاده شاد و چشم‌گیر، از لحاظ بصری نیز تجربه‌ای بی‌نظیر را برای بازیکن خلق می‌کند که می‌تواند به ماندگاری این عنوان در ذهن مخاطبین کمک بسیار زیادی بکند. تقریبا هرچیزی که در دنیای PHOGS با آن رو به رو می‌شوید، صورتی بامزه دارد و برخی اشیاء مانند ساعت زنگدار، هنگامی که توسط یکی از سگ‌ها گاز گرفته می‌شود، حالت چهره‌اش به حالتی مضطرب و در تکاپو تغییر می‌کند که ممکن است باعث شود هنگامی که اولین بار آن را مشاهده می‌کنید، بلند بلند بخندید!
برخلاف عناصر تصویری، موسیقی PHOGS اتفاق خاص و متفاوتی رقم نزده است، ولی در حد و اندازه یک بازی با این حال و هوا، موسیقی قابل قبولی دارد که وظیفه خود را بدون کم و کاست انجام می‌دهد، مخصوصا در مراحلی که به خواب مرتبط هستند! صداگذاری بازی نیز پا را فراتر از آنچه پیش از این در ژانر معمایی مبتنی بر فیزیک انجام شده است نگذاشته و در برخی موارد نیز یک گام از استاندارد ژانر عقب‌تر است، با این‌حال صداگذاری‌ها همه با در نظر گرفتن دیگر عناصر گنجانده شده در بازی طراحی شده اند و با تخیلات رنگارنگ هنرمندان طراح شخصیت‌ها و طراحان محیط، ارتباطی تنگاتنگ را شکل داده است.
PHOGS دارای دو حالت تک‌نفره و یا co-op دو نفره (تحت شبکه و یا با دسته) است که دو تجربه متفاوت را پیش روی بازیکن قرار می‌دهد. در حالت تک‌نفره بازی سخت‌تر است و حسابی مهارت‌های بازیکن را در ژانر محک می‌زند. اما حالت co-op دو نفره آن جانی دوباره به گیم‌پلی بازی می‌دهد و یک گام تجربه این بازی را به پیش می‌برد.
این عنوان البته خالی از مشکل نیست و در برخی مواقع ممکن است یکی از شخصیت‌های شما طوری بین اشیاء گیر کند که دیگر موفق نشوید از آن وضعیت او را خارج کنید و مجبور شوید تا از نزدیکترین چک‌پوینت، دوباره برای پشت سر گذاشتن مرحله تلاش کنید.برخی باگ‌ها نیز مربوط به بخش co-op تحت شبکه هستند، به طور مثال در برخی مواقع ممکن است معمایی را که یکی از بازیکنان حل کرده است، برای بازیکن دیگر به شکل اول خود، یعنی پیش از حل شدن معما، نشان داده شود و این امر سبب می‌شود که امکان پیشروی در مرحله از بین برود و مانند مشکلی که پیش از این ذکر شد، باید دوباره بازی را از نزدیکترین چک‌پوینت آغاز کنید که البته با توجه به فاصله کم بین چک‌پوینت‌ها، مشکل عمده‌ای به حساب نمی‌آید.
کلام آخر
PHOGS حتی با وجود مشکلات جزئی، باز هم یک تجربه ناب و جذاب است که با توجه به تفاوت تجربه بازیکنان در دو حالت مختلف بازی، ارزش چندباره بازی کردن را نیز دارد و از آنجایی که تا آخرین مرحله، معماها چالش مطلوبی را برای بازیکن به وجود می‌آورند و پر از نوآوری‌های خلاقانه هستند، بازی به این سادگی‌ها برای مخاطب تکراری نخواهد شد.
Verdict
PHOGS, even with minor problems, is still a pure and attractive experience that is worth playing many times due to the difference in the experience of players in single-player and co-op mode. Until the very last level, puzzles offer a good challenge for the player. Being original and full of creative innovations, the game will not simply get repetitive for the player.
