POLARIS یک شوتر استخراج PvE علمی-تخیلی مبتنی بر همکاری چندنفره است که در آن حداکثر چهار بازیکن نقش اعضای Skylancers را بر عهده می‌گیرند، یک نیروی مقاومت ویژه که برای آزادسازی سیاره‌ای تحت کنترل Regime ظالم می‌جنگد. با تمرکز بر جنگ های چریکی با شدت بالا، شما در نبردهای گسترده علیه نیروهای دشمن در مناظر شهری کاملاً تخریب پذیر شرکت می کنبد، زیرساخت ها را از بین می برید و به قلب ماشین های جنگی رژیم ضربه می زنید. برای مطالعه مقاله نقد و بررسی این بازی که در حال حاضر فقط برای رایانه های شخصی منتشر شده، در Gamingles با ما همراه باشید.
همانطور که گفتم، در این بازی شما نقش یک Skylancer را بر عهده می گیرید که با مقاومت در برابر نیروهای رژیم، برای بازپس گیری حق مادری اجداد خود مبارزه می کند. این یک پیشفرض جالب است و در حالی که بازی فاقد حالت داستانی اختصاصی است، مختصری از داستان سرایی محیطی در این دنیا وجود دارد. ساختمان‌های متروکی که در دنیای بازی مشاهده می کنید، به تخلیه اجباری – یا احتمالاً بدتر – اشاره می‌کنند، در حالی که کشتی‌های فضایی علمی تخیلی و طبیعت سرکش Skylancers حسی را تداعی می‌کنند که شدیدا یادآور فیلم Rebel Alliance vs the Empire از جنگ ستارگان است. گاهی اوقات، شما واقعاً احساس می کنید که آخرین امید برای این دنیا هستید، هرچند که خود دنیا تا حدودی خالی به نظر می رسد.
افزودن NPC ها در به روز رسانی های آینده می تواند جذابیت بیشتری را به بازی اضافه کند و حس مقاومت را ملموس تر و زنده تر کند. این کمی طعنه آمیز است که در حالی که در حال مبارزه برای نجات سیاره از دست رژیم هستید، در نهایت با میزان انبوهی از آسیب های زیست محیطی که در پی شما باقی مانده است، خودتان باعث تخریب عظیم می شوید.
از لحاظ گیم پلی، POLARIS خودش را به عنوان یک شوتر سوم شخص با تأکید بر تخریب محیطی معرفی می کند، مفهومی اصلی که روی کاغذ، نوید قابل توجهی دارد. با این حال، علی‌رغم چشم‌انداز بلندپروازانه تیم سازنده ۱۱ نفره آن، مشکلات و کمبودهای متعددی دارد و باعث می‌شود که بازی را ناتمام و توسعه نیافته احساس کنیم. گیم پلی اصلی به دلیل کمبود عمق، با حالت های بازی از دست رفته، تجربه انفرادی ضعیف و تنوع نسبتاً محدودی از انواع دشمن مخدوش شده است.
در ژانری که در سیستم‌های غارت‌کننده با ارزش رشد می‌کند، Polaris به دلیل کمبود غارت دچار لغزش می‌شود و یکی از جذابیت‌های اصلی تیراندازان استخراج را تضعیف می‌کند. این مسائل لذت بالقوه را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود این تجربه بیشتر از جذابیت، ناامیدکننده و تکراری باشد. در حالی که وعده وجود دارد، Polaris همچنان یک کار در حال پیشرفت است، کاری که برای برآورده کردن انتظارات تعیین شده توسط بازاریابی، به به روز رسانی های قابل توجهی نیاز دارد.
بازی تیم ها را در چهار مکان فضای باز گسترده-کوه، مجمع الجزایر، دره های صحرایی و جزایر شناور- قرار می دهد، جایی که می توانند بین دو نوع ماموریت انتخاب کنند: Gunship Assault که طی آن باید قبل از سرنگونی کشتی های جنگی عظیم، ژنراتورها و سپرهای دشمن را غیرفعال کنید. در حالت Devastation نیز باید یک دکل مارپیچی دشمن را طی یک حمله پر خطر و همه جانبه نابود کنید
در طول هر رقابت، با حذف Daggers، امتیازهای لازم را کسب می کنید که از اینها می‌توان برای به‌روزرسانی‌های قدرتمند، از جمله چکمه‌های شناور برای تحرک هوایی و کشتی‌های پیشرفته برای حرکت در میدان جنگ با سهولت بیشتری استفاده کرد.
چکمه‌های شناوری که دارید، به شما امکان می‌دهند آزادانه بدون نگرانی در مورد سوخت شنا کنید و به سرعت بچرخند و تجربه‌ای شبیه به مرد آهنی را به شما می‌دهند. ضمنا باید سفینه های فضایی را نیز هدایت کنید که کنترل سختی دارند، اما زمانی که روی آنها مسلط شوید، می‌توانند سرگرم‌کننده باشند، به‌خصوص زمانی که با سرعت در حال عبور از محیط هستید و باعث تخریب می‌شوید. چون POLARIS فاقد یک گزینه مقیاس‌بندی مناسب برای حالت انفرادی است، فقط تنظیمات سختی را ارائه می‌کند، که کار زیادی برای بهبود تجربه انجام نمی‌دهد و به همین علت تجربه تک نفره بازی اصلا توصیه نمی شود.
گرافیک بازی نیز در اغلب موارد دارای سبکی روشن با کنتراست بالا است و به همین علت، از ظاهر سایر شوترهای معمولی فاصله می گیرد. متأسفانه این روشنایی بیش از حد باعث می شود که محیط ها، به جز Desert Canyons، احساس بی روحی کند. حتی طراحی دشمنان نیز اغلب تکراری هستند که با توجه به نوع محیط علمی تخیلی بازی، ناامیدکننده است. در حالی که مدل سازی شخصیت های Skylancers برجسته هستند، آنها کمبود خلاقیت در جهان و طراحی های دشمن را برجسته می کنند. مسلماً موسیقی متن بهترین قسمت Polaris است. سازهای گیتار و درام‌های با اکتان بالا واقعاً برجسته هستند، به‌ویژه زمانی که به داخل نقشه می‌روید. گیتار الکتریک شدید و نت های با صدای بلند بازی، شما را سرحال می‌کند و لحن مناسبی برای تیراندازی و مبارزه ایجاد می‌کند. در حالی که موسیقی هیجان انگیز است، ممکن است بعد از مدتی تکراری شود.
حرف آخر
POLARIS به عنوان یک شوتر استخراج با محیط های کاملاً تخریب پذیر به بازار عرضه شد و اگرچه این وعده را تا حدودی برآورده می کند، متأسفانه مشکلات آن به تجربه کلی گیم پلی نیز گسترش می یابد. در حالی که لحظات سرگرم کننده ای وجود دارد، بازی از باگ های متعدد، مکانیک های صیقل نیافته و کمبود ویژگی های کلیدی که مانع از دستیابی به پتانسیل کامل خود می شود، رنج می برد. با اینکه در اینجا پتانسیل زیادی وجود دارد، اما Polaris قبل از اینکه بتواند چشم انداز بلندپروازانه خود را محقق کند، به پیشرفت های قابل توجهی نیاز دارد. امیدوارم توسعه دهندگان به سرعت به این مشکلات رسیدگی کنند، زیرا با به روز رسانی های مناسب، Polaris این پتانسیل را دارد که یک تجربه سرگرم کننده و اعتیادآور باشد.
Verdict
POLARIS was marketed as a mining shooter with fully destructible environments, and while it delivers on that promise to some extent, its problems unfortunately extend to the overall gameplay experience. While there are some fun moments, the game suffers from numerous bugs, unpolished mechanics, and a lack of key features that prevent it from reaching its full potential. While there is a lot of potential here, Polaris needs significant improvements before it can fulfill its ambitious vision. I hope the developers address these issues quickly, because with the right updates, Polaris has the potential to be a fun and addictive experience
