نسخه اصلی Shadows of the Damned یک بازی کلاسیک واقعی است، زیرا این عنوان، سبک عجیب و غریب Suda51 را با طراحی فشرده و ترسناک Shinji Mikami ترکیب کرد. این بازی که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد، به خوبی توانست مضامین طنز را با گرافیک عجیب و غریب خود ترکیب کند و محصول نهایی دقیقا همان چیزی بود که طرفداران سال ها منتظرش بودند.
با انتشار نسخه Shadows of the Damned: Hella Remastered من نگران بودم که بازی ماهیت قدیمی خود را نشان دهد، اما پس از بازگشت به آن، فکر میکنم به عنوان یک بازی مستقل در سال ۲۰۲۴ مثل همیشه خاص است. برای مطالعه مقاله نقد و بررسی این بازی در ادامه با ما همراه باشید.
این بازی داستان یک شکارچی شیاطین به نام گارسیا هاتسپر را دنبال می کند که به دنیای اموات سفر می کند تا دوست ربوده شده خود را از چنگال فلمینگ، ارباب شیاطین نجات دهد. در کنار او، جانسون دستیار شوخ و متحول کننده او قرار دارد که یک جمجمه سخنگو می باشد که به عنوان سلاح انتخابی او محسوب می شود. لحن بیاحترامی، فضای سورئال و اکشن جذاب بازی به سرعت مخاطبان خاص اما فداکار، از جمله خود من را به خود جلب کرد.
زمانی که برای اولین بار Shadows of the Damned: Hella Remastered را راه اندازی کردم، تماشای چشم انداز داستان سرایی غیر متعارف Suda51 همراه با تسلط Mikami در خلق بازی های تیراندازی سوم شخص، واقعا چشم نواز بود. این عنوان تلفیقی هیجان انگیز از دو بازی ساز خلاق بود که تأثیری ماندگار بر کسانی که آن را تجربه کردند بر جای گذاشت. اما با گذشت زمان، بازی از آگاهی عمومی خارج شد و تبدیل به یکی از آن جواهرات پنهانی شد که گیمرها هنگام صحبت در مورد کلاسیک های دست کم گرفته شده به آن اشاره می کردند.
در بعد فنی، انتظارات من نسبت به آنچه که باید از Shadows of the Damned: Hella Remastered داشته باشم به خوبی برآورده شد. این ریمستر روی کنسول ها و PC به خوبی اجرا می شود من در طول تجربه ام با مشکل عملکرد جدی مواجه نشدم. نرخ فریم در کل ۶۰ فریم بر ثانیه ثابت باقی ماند و گیم پلی روان را تضمین کرد. این واقعاً به چنین بازی اضافه می کند. یکی از جذاب ترین جنبه های این نسخه قیمت آن است، به طوری که این بازی قیمت پایین تری نسبت به اکثر بازی های جدید دارد. این امر باعث می شود که توصیه به تازه واردان و طرفداران قدیمی به طور یکسان آسان تر شود. این یک رویکرد خوب است که به این واقعیت احترام میگذارد که در اصل، بهروزرسانی یک بازی کلاسیک است تا یک بازسازی کامل.
اما این سوال باقی میماند که Shadows of the Damned تا چه اندازه در زیر جلوههای بصری بهروز شده و عملکرد روانتر خود مقاومت میکند؟ گیمپلی بازی قطعاً به بازی Resident Evil 4 نزدیکتر است. مکانیکهای جنگی با دوربین از روی شانه، شامل هدفگیری دقیق و استفاده استراتژیک از انواع سلاحهای جانسون است. این هنوز یک تجربه خوب است، اما جنبههای خاصی – مانند کنترلها و دوربین – ممکن است در سال ۲۰۲۴ کمی بد به نظر برسند. کسانی که به تیراندازی سوم شخص مدرن عادت دارند ممکن است حرکت را کمی سفت بدانند. با این حال، همین رویکرد مفید است، به خصوص اگر بازی های این دوران را به یاد داشته باشید.
جذابیت خاصی در سادگی Shadows of the Damned: Hella Remastered وجود دارد که خودنمایی می کند، به خصوص در عصر امروزی که جهان های گسترده و سیستم های پیچیده وجود دارد. محیط های بازی فشرده هستند و تجربه ای متمرکز و مستقیم را ایجاد می کنند. سیستم ارتقاء ساده است و به اندازه کافی سفارشی سازی را بدون تحت فشار قرار دادن بازیکن ارائه می دهد.
با این حال، نقاط قوت واقعی Shadows of the Damned در داستان، دیالوگ ها و زیبایی شناسی آن نهفته است. طنز بینظیر و محیط تخیلی دنیای اموات مثل همیشه سرگرمکننده است و به بازی هویتی منحصربهفرد میدهد که حتی امروزه نیز متمایز است. شخصیت پردازی گارسیا هاتسپر و جانسون واقعا عالی است و بیشتر بار موفقیت بازی روی همین ویژگی است. داستان بهخصوص عمیق یا لایهلایه نیست، اما پوچ بودن آن را در بر میگیرد و یک ماجراجویی خشن و بیهدف را ارائه میکند که مملو از طنز و کنایههای زبانی است.
حرف آخر
Shadows of the Damned در تبدیل شدن به یک بازی ترسناک دچار ناتوانی میشود، و اگرچه شوخیهای آن میتواند ارزش خندیدن داشته باشد، اما حس کمدی با کلیشههای قابل پیشبینی آن به مرور زمان کمرنگ میشود. با این وجود، Shadows of the Damned: Hella Remastered همچنان ارزش وقت شما را دارد، زیرا نور رضایت مستقیم را به گونهای با طراوت به چهره شما میتاباند که کمتر بازی مدرن میتواند با آن برابری کند و ترکیبی از المان های کمدی و تاریک را ارائه می دهد که به ندرت در بازی ها دیده می شود. این بازی بازگشت عالی برای یک عنوان کلاسیک است که شایسته لحظهای دیگر در کانون توجه است.
Verdict
Shadows of the Damned fails to become a horror game, and while its jokes can be laugh-out-loud funny, the sense of comedy fades with its predictable clichés. Still, Shadows of the Damned: Hella Remastered is worth your time, as it shines a light of satisfaction straight in your face in a refreshing way that few modern games can match, and it offers a blend of comedic and dark elements that are rarely seen in games. It’s a great return for a classic that deserves another moment in the spotlight