امروز با نقد و بررسی بازی Super Squidlit در خدمت شما دوست داران بازی های پیکسلی هستیم. بازی محصول سال ۲۰۲۱ می باشد و توسط تیم توسعه بازی های Squidlit منتشر و ساخته شده است. بازی در سبک ماجراجویانه است و می توان آن را به عنوان بازی تیرانداز نیز به حساب آورد. این نسخه از بازی مخصوصا برای پلتفرم نینتندو منتشر شده است که در همین راستا به نقد و بررسی آن در سایت Gamingles خواهیم پرداخت. با ماه همراه باشید.
این سبک از بازی از همین تیم توسعه بازی که با نام Squidlit نام گذاری شده است(اسم خود شرکت) در سال گذشته منتشر شده بود. بازی قبلی با همین آرت و سبک ساخت گرافیکی ساخته شده بود و تفاوت اصلی آن این بود که رنگ های به کار گرفته در بازی قبلی عموما سیاه و سفید بوده اند. اما اینبار با رنگی شده بازی و تغییر نام بازی به Super Squidlit با یک بازی جدید طرف هستیم.
اگر به تصاویر و کلیپ های منتشر شده از محیط این بازی نگاه کنیم متوجه می شویم که سبک طراحی گرافیکی بازی با اینکه مخصوص بازی های ننتیندو می باشد ولی از طرفی با ظرافت های خاص و طراحی شخصیت های جالبی همراه شده است. استفاده از زنگ های بسیار جیغ و تند در بازی که در تضاد با هم در یک فریم از گیم پلی بازی قرار گرفته اند بازی Squidlit را تبدیل به یک محیطی کرده است که انگار ساخت آن توسط یک کودک و در یک دفتر نقاشی با رنگ های تند انجام گرفته است.
داستان اصلی بازی را باید از آنجایی شروع کنیم که کمی گیج نشوید. به همین خاطر به دنیای قبلی این بازی و نسخه قبلی این بازی خواهیم گشت. شخصیت اصلی بازی که همان اسکوئید است در دنیای قبلی با شخصیت منفی دیگری که در حال نابودی دنیای Squidlit بود مقابله می کرد. این شخصیت با اینکه توانست (ابریر) شخصیت منفی داستان بازی قبلی را شکست بدهد او را می بخشد و او زنده می ماند و از اشتباهاتش درس می گیرد. وقتی بازی را در نسخه جدید آغاز می کنید دو مرحله از مراحل اول بازی را دوباره با همان شخصیت منفی رو در رو بازی می کنید که کمی به صورت زیرکانه بازی توانسته است در ورژن جدید خودش بازی قبلی ساخته شده را یاد آوری کند. بعد از اینکه آن دو مرحله را پشت سر بگذارید داستان به سمت سویی می رود که شخصیت بد داستان قبلی به سراغ شما می آید و از شما درخواست می کند که به جنگ با شخصیت ویلن و جدید دیگری بروید که بسیار از او خطرناک تر است به طوری که شخصیت های منفی دیگر دنیای اسکوئید ها نیز از او ترس و واهمه دارند.
اگر بخواهیم بازی Squidlit را از لحاظ گرافیکی بررسی کنیم باید اول از همه به سبک و سیاق طراحی محیطی بازی و نوع استایل استفاده شده در آن بپردازیم. همیان طور که از اسکرین شات های بازی مشخص است Squidlit یک بازی در بعد طراحی پیکسلی است که می توان این طراحی در بازی را بزرگترین نقطه ضعف این بازی دانست. البته منظور ما را اشتباه متوجه نشوید. زیرا بازی های بسیار در استور وجود دارند که با سبک طراحی پیکسلی توانسته اند بازی های بسیار خوب و ماندگاری را رقم بزنند ولی در این بازی باید گفت که طراحی محیطی بازی این این استایل بازی اصلا همخوانی خوبی در گیم پلی آن ایجاد نمی کند.
با اینکه یک توسعه دهنده می تواند از آرت و استایل پیکسلی برای طراحی بازی خودش استفاده کند ولی این طراحی ها همراه با حرکت های موشن بسیار بد دوربین بازی شده است که پرش های تصویری زیاد و گیر های عجیبی را هنگام بازی کردن در تجربه گیمینگ این بازی قرار می دهد که بسیار خسته کننده می شود. انجام گیم پلی بازی هر چقدر هم با طراحی های درون بازی و ایجاد مراحل بازی هماهنگ و مناسب باشد باز هم به دلیل نقص در طراحی دوربین بازی و حرکات و موشن های شخصیت اول تجربه بازی کردن Squidlit را بسیار تلخ و خسته کننده می کند.
حرف آخر
در مجموع بازی Squidlit را باید یک بازی با داستانی جالب و دیالوگ های خوب و بچگانه دانست که کیفیت اصلی بازی را در همین دستان ها و اسلاید ها فقط می توان مشاهده کرد. هنگام یکه بازی اصلی را شروع به انجام دادن می کنید متوجه خواهید شد که سطح بازی چقدر افت کیفیت داشته است و تجربه خوبی از گیم پلی بازی نخواهید داشت.
Verdict
Squidlit should be considered a game with an interesting story and good and childish dialogues that the main quality of the game can only be seen in these hands and slides. When you start playing the main game, you will realize how much the quality of the game has decreased and you will not have a good gameplay experience.
