وقتی با پارانویای به سبک سایلنت هیل، معماهای اتاق فرار و داستان واقعی یکی از بدنامترین هتلهای آمریکا روبرو میشوید، چه واکنشی از خودتان بروز می دهید؟ The Cecil: The Journey Begins، یک بازی ترسناک روانشناختی مستقل اول شخص و جاهطلبانه است که شما را به درون یک هزارتوی سورئال مملو از انواع ترس ها، آزمایشهای پیچیده و خاطرات در حال فروپاشی میکشاند. این بازی پازل روایی اول شخص که در یک نسخه تخیلی از هتل بدنام سیسیل لسآنجلس اتفاق میافتد، به ناراحتی، ترس و سردرگمی متمایل میشود که البته با موفقیت هایی نیز همراه است که در این مقاله نقد و بررسی از Gamingels به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
The Cecil: The Journey Begins که توسط Genie Interactive Games توسعه یافته و در ۳ آوریل ۲۰۲۵ منتشر شده، ترکیبی خلاقانه از معماهای محیطی، جهانسازی تاریک و البته مکانیکهای بقاء دست و پا گیر را ارائه میدهد و در واقع یک سفر دلهره آور است که همیشه مضمون اصلی خود را به کرسی نمی نشاند، اما چشم برداشتن از آن هم دشوار است.
در داستان این عنوان، شما در نقش John بازی میکنید، مردی که در سلولی مخروبه در اعماق هتل سیسیل از خواب بیدار میشود و متوجه می گردد که همسرش سارا ناپدید شده است. نه تلفنی و نه راه خروجی وجود دارد، فقط راهروهای خونآلود، صداهایی که کاملاً انسانی نیستند و یادداشتهایی که با وحشت نوشته شدهاند را مشاهد می کنید. از آنجا، بازی به یک ماجراجویی پرتعلیق تبدیل میشود – نه فقط از طریق راهروهای جنزده هتل، بلکه از طریق خاطرات ناپایدار ذهن جان که به خوبی خودش را نمایان می کند.
روایت بازی ساده و سرراست نیست. در عوض، از طریق توهمات، اسناد پیدا شده، فلشبکها و برخورد با کودکی شبحمانند به نام ریون و پزشکی شوم که در یک آزمایشگاه مخفی آزمایشهای انسانی انجام میدهد، به صورت تکهتکه بازگو میشود. اینکه آیا شما در یک کابوس زندگی میکنید یا یک خاطرهی تحریفشده، به طور فزایندهای نامشخص میماند. البته لایههای روایت به طرز شگفتآوری عمیق هستند. خاطرات به آزمایشهای غیرقانونی، فرقههای زیرزمینی و حلقههای زمانی اشاره دارند.
دختر روح، ریون، فقط برای ترساندن طراحی نشده – او بخشی از معما است. محتوای اختیاری جنبه عاطفی رابطه جان با سارا را گسترش میدهد و بازی را به چیزی فراتر از ترسهای ناگهانی و خونریزی تبدیل میکند. حداقل سه پایان اصلی وجود دارد که تحت تأثیر این موارد قرار دارند: تصمیمات اخلاقی (نجات یا نابودی)، آیتم های یافت شده و اینکه کدام خاطرات بازسازی میشوند.
گیمپلی The Cecil: The Journey Begins شامل اکتشاف، بررسی اتاقهای فرار و گاهی اوقات شرکت در برخی نبردهای پیش پا افتاده می شود، اما هسته اصلی بازی در معماهای آن نهفته است که برخی از آنها شامل چفت کردن چرخدندههای رنگی در اتاقهای دیگ بخار، چیدمان مجدد اندامهای مانکن برای تشکیل یک بیت شعر، باز کردن قفل گاوصندوقها بر اساس معماهای دفتر خاطرات و حل معماهای پیانو با استفاده از شعرهای کودکانه می شوند. اکثر معماهای بازی خلاقانه است، هرچند گاهی اوقات ناامیدکننده می شوند. بسیاری از معماها به مشاهده و تفکر جانبی متکی هستند، اما تعدادی از آنها به قلمرو “چطور میتوانستم روی آن نقاشی کلیک کنم؟” نزدیک میشوند.
از سیستمهای فاضلاب و بخشهای پزشکی گرفته تا اتاقهای متل در حال فروپاشی و فضاهای خالی رویایی، نقشه بازی گسترده است. شما با سرک کشیدن به اتاقهای جانبی و خواندن یادداشتهای اختیاری پاداش میگیرید، که بسیاری از آنها داستان پشت پرده را فاش میکنند یا سرنخهایی به سمت پایانهای متعدد بازی میدهند. هیچ وسیلهای برای نگه داشتن دست وجود ندارد—اما یک دفترچه یادداشت به طرز شگفتآوری مفید شما را در مسیر درست نگه میدارد.
مبارزه نیز در این بازی وجود دارد. اما اسلحهها کمقدرت به نظر میرسند. دشمنان گاهی اوقات گلولهها را به صورت اسفنجی پرتاب میکنند یا انیمیشنها را به صورت ضربهای پخش میکنند. در کل، نبردهای بازی بسیار نادر اما دست و پا گیر هستند – واضح است که تمرکز بازی نبوده و جایی نیست که در آن بدرخشد. یک لحظه به یاد ماندنی، شما را در مواجهه با زنی تسخیر شده نشان میدهد که باید بین نجات او با مشعل یا سوزاندنش یکی را انتخاب کنید. انتخابهای اخلاقی مانند این، در پایانهای شاخهای بازی نقش دارند.
از جمله بارزترین ویژگی های بازی، جهان سازی فوق العاده آن است که بررسی محیط ها، چنین چیزی را به خوبی نشان میدهد. چه در مورد هتل واقعی سیسیل بخوانید و چه فقط در نسخه بازی آن غرق شوید، عامل ترس و وحشت دائمی است. راهروهای باریک و پر پیچ و خم که حس سرکوبگری دارند، جلوه های صوتی ظریف – مانند زمزمه مانکنها یا گریه در دیوارها و توهمات که در آنها واقعیت ذوب میشود و از نو تنظیم میشود به عنوان برخی از این موارد هستند.
حرف آخر
The Cecil: The Journey Begins یک تجربه ترسناک روانشناختی آشفته اما به یاد ماندنی است. معماها هوشمندانه هستند، دنیای بازی مضطربکننده است و داستان – مخصوصاً وقتی شروع به آشکار شدن میکند – با شما همراه میشود. بله، بیکیفیت است و به اصلاح نیاز دارد. اما اگر صبور هستید و پذیرای ژانر وحشت مستقلی هستید که نوسانات بزرگی دارد، این یکی ارزش بررسی را دارد. اگر عاشق بازیهای ترسناک به سبک سایلنت هیل هستید که به داستان و حال و هوا بیش از مبارزه بها میدهد و از بازیهایی مانند The Medium، Amnesia یا Layers of Fear لذت بردید و همچنین از حل معماهای چندلایه، وحشت سورئال و داستانهای عمیق لذت می برید، بازی The Cecil: The Journey Begins همان چیزی است که به دنبالش بودید. اما اگر به کنترلها و مبارزات روان نیاز دارید و به راحتی از برگشتن به عقب یا اهداف مبهم کلافه میشوید، از تجربه این بازی صرف نظر کنید.
Verdict
The Cecil: The Journey Begins is a chaotic but memorable psychological horror experience. The puzzles are clever, the world is unsettling, and the story – especially as it begins to unfold – pulls you in. Yes, it’s clunky and needs some tweaking. But if you’re patient and open to an indie horror genre that has its ups and downs, this one is worth checking out. If you’re a fan of Silent Hill-style horror games that value story and atmosphere over combat, and enjoyed games like The Medium, Amnesia, or Layers of Fear, and also enjoy multi-layered puzzle-solving, surreal horror, and deep storytelling, The Cecil: The Journey Begins is what you’ve been looking for. But if you need smooth controls and combat and are easily frustrated by backtracking or vague objectives, skip this one