یک سری بازی ها هستند که با این که شاید ظاهر خاص و فوق العاده ای نداشته باشند ولی گیم پلی ای ارائه می دهند که واقعا از آن ها انتظار نمی رود و به همین ترتیب در بین بازی های برتر یافت می شوند. برای مثال بازی هایی مثل Inside که شاید نه گرافیک واقع گرایانه ای داشته باشند و نه آزادی عمل بالایی ولی با ارائه یک داستان بی نظیر و فضای عجیب در یاد ما گیمر ها تا مدت ها باقی می مانند و هر بار که بهشان فکر می کنیم آن خاطرات خوب دوباره مرور می شوند.
THE GAME OF LIFE 2 یک بازی پلتفورمر است که توسط یک استودیوی مستقل به نام Bithell Games ساخته شده است و همین استودیو نیز وظیفه ی انتشار بازی را بر عهده گرفته است. این عنوان در ابتدا در سال ۲۰۱۲ عرضه شده بود و با نظرات مثبتی از سوی منتقدان مواجه شد و جدیدا به تازگی بازی برای کنسول نینتندو سوییچ نیز عرضه شده است. با نقد و برسی این بازی همراه وبسایت Gamingles باشید تا ببینیم که آیا این بازی هنوز هم ارزش تجربه کردن دارد یا خیر.
Thomas Was Alone یک تجربه ی چندان داستان محوری نیست ولی همان ماجرایی هم که در بازی تعریف می شود جذاب است و می توان تا حدودی از آن لذت برد. داستان بازی درباره ی توماس است. توماس اولین هوش مصنوعی ساخته شده است و شما هم قرار است در طول بازی روایتی از اتفاقات زندگی اش را تجربه کنید. ( البته همانطور که گفتم خیلی درگیر داستان بازی نخواهید شد.)
گیم پلی بازی یه صورت یک تجربه ی دو بعدی پلتفورمر می باشد. در بازی شما نقش یک سری مکعب را بر عهده می گیرید که قصد دارند تا توماس را کامل کنند و هدف شما این است که این مکعب ها را به پورتال هایی که در بازی طراحی شده است برسانید. در بازی یک راوی وجود دارد و آن کسی نیست جز دنی والاس برنده ی جایزه بفتای بهترین اجرا و نحوه ی عملکرد ایشان نیز در بازی بی نظیر می باشد.
در بازی ویژگی های چندان عجیبی قرار داده نشده است و بیشتر شبیه گیم پلی پلتفورمر های قدیمی می باشد ولی همین مکانیزم با وجود مراحل جذابی که برای بازی تهیه شده است به خوبی عمل کرده است. البته یک مشکل کلی در بازی وجود دارد و آن این است که در اواخر بازی یکی سری از پازل ها تکراری می شوند و دیگر آن جذابیت گذشته ی خودشان را نمی توانند به مخاطب القا کنند و این موضوع کمی ناراحت کننده است.
گرافیک بازی بسیار ساده است ولی از دیزاین خوبی بهره برده است و طول تجربه ی بازی بار ها و بار ها هیجان زده خواهید شد در کل گرافیک هنری بازی شما را راضی نگه خواهد داشت. از لحاظ فنی نیز همه چیز قابل قبول می باشد و مشکل خاصی در این بخش نیز دیده نمی شود. موسیقی بازی نیز تشکیل شده از آثار شاهکار آقای David Housden می باشد و تا مدت ها به یادتان خواهد ماند. صداگذاری بازی نیز به خوبی انجام شده است و در کل از نظر صوتی نیز لذت کافی را از این بازی خواهید برد و حرف دیگری در این بخش باقی نمی ماند.
حرف آخر
Thomas Was Alone یک بازی بسیار خوب در ژانر پلتفورمر می باشد و اگر از طرفداران این گونه بازی ها هستید حتما باید آن را تجربه کنید و از بازی لذت ببرید. درست است که بازی بی نقص نیست ولی این موضوع چیزی از ارزش های بازی کم نمی کند و کماکان بازی تجربه ی فوق العاده ای می باشد. از این که با نقد و برسی این بازی همراه وبسایت Gamingles بودید سپاسگزاریم و امیدواریم که از نقد و برسی این بازی لذت برده باشید.
