نقد و بررسی بازی Zoeti

شاید از خود بپرسید که Zoeti به چه معناست و اگر تعجب می کنید که این کلمه یعنی چه، پس شما تنها نیستید. بهترین چیزی که گوگل می تواند در مورد این کلمه ارائه کند، یک شرکت آمریکایی است که برای حیوانات خانگی دارو می سازد. مطمئنا این چیزی نیست که شما به دنبال آن هستید. در این مورد، Zoeti به یکی از دو الهه اشاره می کند. این الهه ها میان خود اندکی کدورت داشتند و به همین علت در سرتاسر زمین پراکنده شده اند. بهترین راه برای پرستش آنها به روش این بازی استفاده از بازی پوکر است. Zoeti دارای ژانر به سرعت در حال رشد Roguelite مبتنی بر کارت است، اما به جای اینکه با کارت‌های فانتزی سر و کله بزند، آن را به شکل متفاوت و جالب و واضح بازی می‌کند. به این صورت که روی سه نفر از شخصیت های اصلی خود به سبک کارتی شرط بندی کرده و دشمنان خود را نابود کنید. با این حال، واقعاً چیز دیگری جز این مکانیزم در این بازی وجود ندارد. اگر قبلاً از طرفداران این ژانر هستید، Zoeti سرگرم کننده خواهد بود اما تلاش می کند تا از سایه همنوعان خود مانند Slay the Spire خارج شود. ولی نمی تواند این کار را به درستی انجام دهد و به همین علت یک کپی ناقص محسوب می شود.

بیایید روی هسته اصلی بازی تمرکز کنیم: مبارزه. Zoeti با دادن یک دسته کارت های بازی معمولی به شما کار می کند که سپس با دست های یک بازی پوکر مطابقت داده می شود. به دلایلی هیچ آس یا کارت هایی که نقش صورت دارند در این عنوان وجود ندارد. من حدس می زنم پوکر فانتزی خود را کمی ساده کرده است. همانطور که پیشرفت می کنید، می توانید مهارت هایی را به این دست ها اختصاص دهید که به شما امکان حمله، دفاع یا تقویت یک مهارت خاص را می دهد. سفارشی‌سازی عرشه کارت‌ها شما به انتخاب مهارت‌هایتان، اختصاص دادن آن‌ها به دست‌ها و استفاده از کارت‌هایی که به شما داده می‌شود برای ردیف کردن موارد مختلف خلاصه می‌شود. در واقع در این بازی شما باید دفاع دشمن را بشکنید، قدرت و اراده خود را تقویت کنید، و در عین حال بر دشمنان پنهانی که با آن روبرو هستید پیشی بگیرید.
این ویژگی به نوبه خود سیستم جالبی است. کارت‌هایی که در طول هر دور بازی استفاده نمی‌شوند، به کارت‌های بعدی منتقل می‌شوند و به شما این امکان را می‌دهند که ضربه‌های سنگین خود را کمی موثرتر به دشمنان وارد کنید. شما می توانید دست و بانک کارت های خود را در یک خانه کامل نگه دارید یا آن را به صورت امن بازی کرده و از آنها محافظت کنید. سه شخصیت مختلف به نام های Valentina، Alves و Nicora موارد گفته شده را نیز کمی تغییر می دهند. شما یک شوالیه دارید که روی دفاع تمرکز می کند، یک قاتل که از کمبوها و جاخالی دادن استفاده می کند و یک جادوگر که دشمنان را با حملات پایه ای از بین می برد. همچنین در حین بازی، لوازم جانبی را انتخاب می‌کنید و مهارت‌های خود را تقویت می‌کنید.

در ظاهر همه چیز این بازی نسبتاً مثبت به نظر می رسد، اما متأسفانه Zoeti در ابتدای خود به برخی از مشکلات دائمی مربوط به این ژانر روبرو می شود که مهمتر از همه: تکرار است. وقتی یکی از بخش های داستان را شروع می کنید، با یک صحنه دیالوگ شروع می شود. نوشته داستان این بازی کمی متزلزل است و کمی بیش از حد به طنز وابسته می باشد، اما به اندازه کافی زیبا به نظر می رسد. با این حال شرم آور است که در بیشتر مواقع این صحنه های دیالوگ ها را رد می کنید، زیرا هرگز بین هر بار اجرای بازی تغییر نمی کند. پس از آن، مسیری را برای رسیدن به رئیس انتخاب می‌کنید که مملو از هیولاها و برخوردها است و به بازی ادامه می دهید.

کاملا واضح است که بازی Zoeti بیشتر عناصر خود را از موفق ترین بازی هم سبک خود یعنی Slay The Spire الهام گرفته است، این کار بازی را در موقعیت دشواری قرار می دهد، زیرا این عنوان مستقیماً عناصر اصلی Slay The Spire را کپی کرده و در بیشتر قسمت های خود مانند طرح نقشه، آیتم ها و گیم پلی کلی به کار برده است و با کپی کردن زیاد، با همان مشکلاتی مواجه می‌شود که این ژانر را آزار می‌دهد. سبک هنری این بازی به طور کلی نسبتا خوب است. مناظر و شهرهایی که ما بازدید می کنیم، همگی زیبا به نظر می رسند و نکات زیبایی در طراحی شخصیت وجود دارد.

حرف آخر

Zoeti به شدت از عنوان موفق Slay The Spire الهام گرفته است، حتی تا آنجا پیش می رود که نام آن را در نسخه چینی وب سایت خود منتشر می کند. اما در به کار بردن الهامات ناقص عمل کرده و گاهی اوقات احساس می شود که فقط یک کپی محض از این بازی است. با این حال این بازی از یک ایده مرکزی خوب استفاده می کند که توسط مجموعه ای از ناامیدی های دیگر از ارزش آن کاسته شده است. لطفاً از این موضوع برداشت نکنید که این بازی بد است. وقتی همه چیز هماهنگ شد، متوجه شدم که کاملا درگیر آن هستم. متأسفانه، یک ایده مرکزی خوب فقط می تواند شما را به این نتیجه برساند. اگر این بازی یکسری بهینه سازی ها و موارد لازم را دریافت کند، می تواند به یک عنوان عالی در سبک خود تبدیل شود اما در حال حاضر احساس می شود کمی پخته نشده است.

Verdict

Zoeti is heavily inspired by the hit title Slay The Spire, even going so far as to publish its name on the Chinese version of its website. But it falls short in applying inspirations and sometimes feels like a mere copy of this game. However, this game uses a good central idea that is devalued by a series of other disappointments. Please don’t assume this game is bad. When everything fell into place, I realized that I was completely hooked. Unfortunately, a good central idea can only get you so far. If this game gets some tweaks and tweaks, it could become a great title in its genre, but right now it feels a little undercooked