در این نقد و بررسی قصد داریم تا با تیم Gamingles، بازی جدید منتشر شده توسط DANGEN Entertainment را نقد و بررسی کنیم که یک بازی پیکسل‌آرت است و با اِلِمان‌های اکشن نقش‌آفرینی، پازل پلتفورمر و داستانی قوی، توسط استودیو LABS Works طراحی و ساخته شده است.
در قرن ۲۲م میلادی، زمین به علت عطش ابرقدرت‌ها برای دستیابی به تسلط بیشتر، وارد جنگی تمام عیار می‌شود که نتیجه آن برای مردم چیزی جز قحطی، بدبختی و رفتن به لبه انقراض نیست. دنیا که پس از این جنگ به یک صحرای بی آب و علف تبدیل شده است، با بحران‌های جدی‌ای رو به رو است که تا پیش از این برای مردم غیرقابل درک بوده است.
سه نفر از قهرمانان یک روستا، به نام‌های Algus، Arias و Kyuli، که مدتی‌است آب روستای آن‌ها آلوده شده است و هم‌روستایی‌های آن‌ها از بی آبی رنج می‌برند، برای یافتن منشأ این آلودگی، روستای خود را ترک می‌کنند و عازم سفری پر مخاطره می‌شوند.
آن‌ها در جریان سفر خود با یک برج رو به رو می‌شوند که از طریق آن سمی به جریان آب وارد می‌شود که دلیل اصلی آلوده شدن آب روستا است. این سه قهرمان هم‌پیمان می‌شوند تا تحت هر شرایطی منشأ این آلودگی را از بین ببرند و از این رو مجبور می‌شوند تا درون این برج قدم بگذارند.
Algus که یک جادوگر است، در ابتدای ورود آن‌ها به برج، با موجودی فرابشری ارتباط برقرار می‌کند و معاهده‌ای را که با او بسته‌است، به او یادآوری می‌کند. Algus با یکی از خدایان این دنیا که خدای مرگ است، عهد می‌بندد تا اگر پیش از رسیدن به هدفشان کشته شدند، آن‌ها را از دنیای مرگ بازگرداند تا زمانی که هدف خود را به اتمام برسانند، اما Kyuli و Arias از این معاهده که شامل روح آن دو نیز می‌شود، خبر ندارند.
گیم‌پلی بازی که پیرو بازی‌های Metroidvania (که عنوانی است که به مکانیک‌های موجود در بازی Metroid و Castlevania نسبت داده می‌شود) طراحی شده است، یک شاهکار طراحی بازی‌است. دشمنان در اوایل بازی تهاجم کمتری نسبت به شخصیت‌ها نشان می‌دهند، اما میزان آسیبی که به شما می‌زنند اگر بی احتیاطی کنید، نسبتا بالاست و می‌توانند شما را در همان ابتدای بازی به دیدار Ephimeteus یا خدای مرگ بفرستند که هربار پس از مرگ، به Algus یادآوری می‌کند که هنوز کارش تمام نشده است و باید به دنیای زندگان بازگردد.
هربار که در بازی توسط دشمنان کشته شوید، می‌توانید با استفاده از منابعی که با کشتن دشمنان و شکستن اشیاء به دست آورده‌اید، شخصیت‌های خود را ارتقاء دهید که در رویارویی با غول‌های آخر قطعا به آن‌ها نیاز پیدا خواهید کرد.
هرکدام از شخصیت‌ها قابلیت منحصر به فرد خود را دارند که شما را در حل پازل‌های پلتفورمر و رویارویی با دشمنان متنوع بازی، یاری خواهند کرد. بازی به گونه‌ای طراحی شده است که لازم است شما با یکی از شخصیت‌ها مسیری را طی کنید و بعد از باز کردن یک در یا یافتن یک کلید، به آتشی که دیگر قهرمانان برپا کرده‌اند برگردید که فقط از آن طریق می‌توانید شخصیت خود را تغییر دهید.
Algus یک چوب جادویی در دست دارد و گلوله‌هایی از آتش به سمت دشمنان پرتاب می‌کند. این گلوله‌های آتش از برخی دیوارها عبور می‌کنند که برای مورد اصابت قرار دادن گوی‌های سیاه لازم است، اما گلوله‌های آتش Algus بُرد زیادی ندارند.
Kyuli یک تیرانداز ماهر است که می‌تواند از دیوارها با پرش دوباره که یک‌بار قادر به استفاده از آن خواهید بود بالا برود که برای عبور از موانع بلند، این قابلیت او تنها راه حل است. سرعت تیراندازی Kyuli اما کمتر از سرعت حمله دیگر شخصیت‌هاست، با این‌حال تیری که Kyuli پرتاب می‌کند تا انتهای صفحه را در صورت برخورد نکردن به دشمنان و یا اشیاء خواهد پیمود و برای از بین بردن دشمنان از راه دور بسیار مناسب است.
Arias نیز یک شمشیرزن است که سریع‌ترین سرعت حمله در میان سه قهرمان قصه را دارد و در بعضی پلتفورم‌ها که مسیر شما توسط یک گیاه آبی رنگ پوشیده شده است، تنها او می‌تواند مسیر را با استفاده از ضربات شمشیرش باز کند. اما از آنجایی که این گیاه پس از نابود شدن دوباره می‌روید، مانند بخش‌هایی از نقشه که منحصرا برای یکی از دوشخصیت دیگر طراحی شده است، تنها توسط Arias قابل اکتشاف است.
مبارزه بازی در ابتدا ممکن است ساده باشد اما رفته رفته دشمنانی پیش رویتان قرار می‌گیرند که با زحمت و از دست دادن HP فراوان موفق به کشتن آن‌ها خواهید شد و حسابی شما را به زحمت خواهند انداخت.
استفاده از پیکسل‌آرت ۸بیتی و تلاش بی حد و حصر توسعه دهنده برای خلق یک تجربه کاملا Retro، این بازی را با ویژگی‌های فوق‌العاده جذابی همراه کرده است که احتمالا شما را با نوستالژی شدیدی درگیر خواهد کرد.
در بخش تنظیمات بازی می‌توانید سبک گرافیکی را نیز انتخاب کنید. اولین باری که بازی را آغاز می‌کنید، سه انتخاب به شما داده می‌شود که اولی کاملا منطبق بر پیکسل‌آرت Retro است و حالتی‌است که توسعه دهنده قصد داشته تا مخاطبین بازی را تجربه کنند. انتخاب دوم پیکسل‌آرت با استفاده از Soft Anti-Alias است که کمی پیکسل‌ها را تیزتر می‌کند و حالت سوم نیز هیچ Anti-alias ای ندارد و بیشتر شبیه به بازی‌های پیکسل‌آرت مدرن است.
اما انتخاب‌های شما در اینجا به پایان نمی‌رسد. شما می‌توانید در بخش تنظیمات ویدیویی، شبیه‌سازی تلویزیون‌های قدیمی CRT، دستگاه‌های Arcade و حتی تلویزیون‌های سیاه و سفید را انتخاب کنید و روی نوستالژی این بازی اُوِردُوز کنید!
تمامی آنچه اجزای بصری این بازی را تشکیل می‌دهند، از نوشته‌ها گرفته تا آواتارها و سیستم ذرّات بازی، همگی با پیکسل‌ارت پیاده شده‌اند تا یک بازی کاملا Retro را برای مخاطب خلق کنند.
موسیقی بازی نیز با استفاده از محدودیت‌هایی که در حافظه سیستم‌های بازی قدیمی وجود داشته ساخته شده است و مخاطب را به سی سال پیش پرت خواهد کرد. صداگذاری و موسیقی بازی در مجموع با فضای تاریک، ترسناک و مرموز برجی که سه قهرمان در حال کنکاش در آن‌هستند هماهنگ است و افکت‌های صوتی نیز به هیچ‌وجه اعصاب‌خردکن نیستند.
حرف آخر
بازی Astalon: Tears of the Earth یک تجربه فوق‌العاده لذت‌بخش و کامل است، مخصوصا برای کسانی که از بازی‌های سگا و میکرو خاطره دارند و دوست دارند تا دوباره در دنیایی فانتزی که به خوبی نوشته شده‌است غرق شوند. توصیه می‌کنیم به هیچ‌وجه این بازی را از دست ندهید.
Verdict
Astalon: Tears of the Earth, is a tremendously fulfilling and enjoyable experience, specially for players who miss old vibes of old Sega and Nintendo consoles and would like to get immersed in a well-developed fantasy world. We strongly suggest you experience this awesome game.
