Retaliate یک عنوان جدید در تیراندازی عمودی مبتنی بر حملات موج کلاسیک دشمنان است که توسط توسعه دهنده Austin Sojka که با نام Romans I XVI Gaming شناخته می‌شود، ساخته شده است. در میان سایر بازیهای تیراندازی از نمای بالا به پایین که تاکنون برای کنسول های Xbox منتشر شده، بازی Retaliate را باید جزو پرمدعاترین آنها در نظر بگیرم. زیرا از یک ایده واقعا جالب استفاه می کند و آن هم این است که به دشمنان شلیک کنید، اما هیچ مهماتی ندارید.
تنها راه برای بدست آوردن گلوله ها این است که آنها را با سپر خود جذب کنید و سپس آنها را به سمت دشمن شلیک کنید. با این مکانیک ساده، سپس وارد حالتی می‌شوید که بازی آن را «داستان» می‌نامد (در واقع فقط شش مرحله اکشن با یک کات سین بدون دیالوگ در شروع است). در این صورت این فقط حالتی است که دشمنان به پایین صفحه نمایش رانده شوند و منتظر بمانند تا به سمت شما شلیک کنند تا بتوانید آن گلوله ها را بگیرید و آنها را به عقب برانید.
تنها عوارض ایده جدید این است که سپر شما دارای یک محدودیت زمانی است، بنابراین نمی توانید آن را تمام مدت مورد استفاده نگه دارید و در شش مرحله حالت داستانی، می توانید سلاح های مختلف را برای شلیک (مانند موشک های خانگی، لیزر) جذب کنید. جدای از آن، Retaliate یک بازی بسیار زیباست. این قطعاً یک عنوان shoot ’em up مورد علاقه گیمرها است، چیزی که به صبر، شجاعت و مهارت نیاز دارد، اما چیزی وجود دارد که آن را کمی عقب نگه می‌دارد.
برای همه تغییرات در ژانر shoot ’em up – افقی، عمودی، اسکرول، بدون پیمایش و غیره – دو نوع کلی برای ما وجود دارد. برخی از آنها بیش از حد خشک هستند و برخی دیگر نه. البته حتی یک تیراندازی خشک هم می‌تواند مانند بازی Space Invaders باشد (با مکانیزم یک گلوله در یک زمان، گیم‌پلی ثابت و تکراری) یا چیزی شبیه Xevious که با تمام وضعیت کلاسیک‌اش، می‌تواند شما را با گیم پلی جذاب خود نگه دارد. اینها بازی هایی هستند که برخلاف تیراندازهای روشن، پر جنب و جوش و پر از قدرت آتش مانند تیراندازهای Cave شما هستند.
و خب، Retaliate کاملاً خشک است. هیچ‌وقت هیچ هیجان واقعی ایجاد نمی‌شود. حتی باس‌ها نیز کارهای ساده و کسل‌کننده‌ای با طرح‌های تکراری و مجدد انجام می دهند (این طرح‌ها به اندازه‌ای خوب نیستند که بتوان دوباره از آنها استفاده کرد). گاهی اوقات یک توسعه دهنده می تواند آنقدر نگران اطمینان از کارکرد یک بازی داشته باشد که شاید فراموش کند آن را سرگرم کننده کند و در اینجا نیز با چنین شرایطی روبرو هستیم.
با این حال، مطمئناً درجه ای از چالش در اینجا وجود دارد. حالت داستانی در واقع بسیار سخت است، اما اغلب به نظر می رسد که فقط به این دلیل است که آنقدر طولانی و تکراری است که باعث می شود وارد دنیای ذهن خود شوید و اشتباه کنید. منظورم این است که شما فقط می‌توانید فعال‌سازی سپر خود را زمان‌بندی کنید تا دشمنان را هنگامی که با شما برخورد می‌کنند از بین ببرید و احتمالاً خیلی جلوتر می‌روید، البته با امتیاز کمتر، اما بعد از آن هرگز حتی به نظر نمی‌رسد که امتیاز مهم است، علی‌رغم اینکه یک سیستم چند برابری وجود دارد مانند، عناصر در جای خود هستند اما هرگز شما را نمی گیرند.
خوشبختانه، یک حالت Arcade وجود دارد که کارها را کمی سخت‌تر می‌کند. این حالت تعدادی از مشکلات بازی را برطرف می کند. این کار شما را موظف می کند که تا حد امکان دشمنان زیادی را نابود کنید، به شما اجازه می دهد هر سطحی را که می خواهید انتخاب کنید، چهار سطح دشواری را ارائه می دهد و از شر نبردهای رئیس خلاص می شود. خوشبختانه این یک گام بزرگ است. گفته می شود، حتی با وجود همه اینها، گیم پلی اصلی هنوز ما را کمی ناراضی می کند.
در هر صورت، Retaliate بیشتر شبیه یک بازی پازل است. چیزی که از شما می‌خواهد بهترین و سریع‌ترین راه را برای از بین بردن امواج پیدا کنید، نه اینکه فقط شما را تا دندان مسلح کنید و اجازه دهید اسلحه‌هایتان حرف بزند. و بازیهای زیادی وجود دارند که این کار را انجام می‌دهند، بنابراین Retaliate چیزی متفاوت با بقیه بازیهای Xbox ارائه می‌کند و ارزش بررسی را دارد.
البته این مفهوم می توانست بهتر عمل کند و حتی گرافیک نیز واقعا کمکی نمی کند. همه چیز در اینجا کمی بیش از حد اساسی است. این همان shoot em up است که می‌توانست به راحتی روی PS1 کار کند، اما احتمالاً در آنجا نیز بازبینی‌های متوسطی را به دست می‌آورد. این بازی فقط کمی دوست داشتنی به نظر می رسد. با این گیم پلی خشک، کمی چاشنی می توانست واقعاً به همه چیز کمک کند. این یک درمان نیست، اما این بازی با درخشش نئورترو نسخه قهرمانی Pac-Man جالب تر به نظر می رسید. حتی چند انفجار بزرگتر و جلوه های صوتی عمیق تر می توانست کمک کند.
از نظر بصری، Retaliate به طرز ناامیدکننده ای ناخوشایند است، با رئیس های یکسان و پس زمینه های کسل کننده که سعی می کند توجه مخاطب را جلب کند. علاوه بر این، گزینه‌های سفارشی‌سازی پایین تر از حد انتظار و سایر حالت‌های Arcade، بر طول عمر بازی تأثیر خواهند داشت و جذابیت آن را تحت تاثیر قرار می دهند.
حرف آخر
به طور کلی، Retaliate یک بازی چندان هیجان انگیز نیست و اینکه ایده جدید آن فقط کار می کند. مانند یک پروژه بازی دانشجویی که با عدم خرابی و اساساً به اندازه کافی قابل بازی بودن، الزامات را برآورده می کند. قرار نیست در لیست بازیهای برتر قرار بگیرد، اما ممکن است شما را برای چند ساعت علاقه مند کند.
Verdict
Overall, Retaliate is not a very exciting game and its new idea just works. Like a student game project that meets the requirements by not crashing and being basically playable enough. It’s not going to make the top games list, but it might keep you interested for a few hours
