نقد و بررسی بازی Doom and Destiny: Worlds

نقد و بررسی بازی Doom and Destiny: Worlds

سری بازی های Doom & Destiny یکی از بازی های مورد علاقه هستند که اوقات خوش بسیار زیادی را با آنها گذرانده ام. کمدی عجیب و غریب همراه با مکانیک های RPG کلاسیک به خوبی در آنها به کار رفته که همین ویژگی عناوین این فرانچایز را کاملاً جذاب می کند. با انتشار نسخه سوم از این سری تحت عنوان Doom & Destiny: Worlds، استودیوی Heartbit Interactive شانس خود را در ژانر جدیدی امتحان کرده است: اکتشاف با محوریت بقا در یک دنیای جهان باز. اگرچه من یکی از طرفداران اصلی و پروپاقرص بازی‌های قبلی Doom and Destiny هستم و به افراد زیادی توصیه می‌کنم آنها را امتحان کنند، اما در مورد این نسخه جدید شک و تردید دارم و نمی توانم تجربه آن را به همه بازیکنان پیشنهاد کنم.

در واقع این نسخه جدید بسیار متفاوت از دو بازی اول خود ظاهر شده است. من دوست دارم که عنوان جدید این فرانچایز با ظاهری بسیار شیک‌تر نسبت به بازی قبلی عرضه شده است و حتی توسعه دهندگان یک حالت Co-op نیز به آن اضافه کرده اند که یک افزودنی واقعا خوب محسوب می شود. همچنین آنها سیستم ساخت و ساز آیتم ها را به بازی افزوده اند که با دادن توانایی ساخت امکانات جزیره خود برای رشد منابع، تجهیزات صنایع دستی و معجون ها، چاشنی دیگری از هیجان را به بازی اضافه می کند.

داستان Doom & Destiny: Worlds همچنان به سبک ۲ بازی قبلی می باشد، با طنز معمولی که مشخصه سری Doom & Destiny است. همانند دو نسخه قبلی، داستان چهار دوست به نام های نایجل، مایک، جانی و فرانسیس را پوشش می دهد که از طریق یک پورتال وارد بعد دیگری شده و ناگهان خود را در سرزمینی مرموز می یابند. اکنون این افراد وظیفه دارند در این دنیای جدید از تمام مهارت های بقای خود استفاده کرده تا بتوانند زنده بمانند.
در این بازی نقش آفرینی، شما می توانید در دنیای جهان آزاد بازی چیزهای زیادی را کشف کرده و در عین حال سعی کنید زنده بمانید. آیتم هایی برای شخصیت خود پیدا کنید، منابع را جمع آوری کنید، مکان های مختلف را کاوش کرده، با دشمنان مختلف مبارزه کنید و پیشرفت خود را بدون اتلاف لحظه ای برای کشف سایر فعالیت هایی که می توانید انجام دهید حفظ کنید. از آنجایی که بازی دارای حالت Co-op نیز می باشد، می توانید این فرصت را نیز داشته باشید تا این ماجراجویی جهان باز را به همراه ۴ دوست خود تجربه کنید.
در مقایسه با نسخه های قبلی این فرانچایز، Doom and Destiny: Worlds دیالوگ های بسیار کمتری دارد. این مایه شرمساری مطلق است، زیرا دیالوگ های متنی در هر دو عنوان اول نقطه برجسته آنها محسوب می شدند. در حالی که گیم پلی به طور کلی کاملا استاندارد است، مکالمات عجیب و غریب، کنایه ها، ارجاعات و شوخی ها باعث برجسته شدن بازی شده است.

در بخش گیم پلی، شما باید آیتم های مناسبی را برای ساختن سلاح های مناسب پیدا کنید به این معنی که ۹۰ درصد از زمان خود را صرف مدیریت منابع می کنید. بخش سخت، یافتن منابع برای ساخت ابزار، سلاح و زره است که همه آنها برای پیشرفت در بازی ضروری هستند. با کاوش در محیط بازی با انواع مختلفی از موجودات روبرو می شوید که از بخش های مختلف محافظت می کنند. اگر آنها موفق به شناسایی شما شوند، یک نبرد تصادفی رخ می دهد که به روش RPG سنتی انجام می شود که در آن هر دو طرف به نوبت مبارزه می کند.
یکی از جاهایی که من متوجه شدم که بازی ضعف دارد است، مدیریت موجودی است. به نظر من این مکانیزم از بازیهایی مانند Terraria و Minecraft الهام گرفته شده است، به نظر من مدیریت کارآمد موجودی‌های ۴ کاراکتر، به‌ویژه مدیریت سلاح/ابزار فعال و تغییر چیزها در نبردها، بسیار دشوار است. بدترین کار این است که سعی کنید انبار اقلام را در صندوقچه های اطراف کمپ خود مدیریت کنید. هیچ دکمه به ذخیره سپردن در صندوقچه های مجاور مانند Terraria وجود ندارد، بنابراین سپرده گذاری و سازماندهی ذخیره سازی آیتم هایی که به دست می آورید، بسیار زمان بر است.
در مقایسه با سایر بازی‌هایی که بازی کرده‌ام، کنترل‌های این بازی چندان شهودی و واضح نبودند. استفاده کامل از دکمه های روی کنترلر وجود دارد که چنین ویژگی ای واقعا عالی است. با این حال، آنها کاملا راحت نیستند و برخی دکمه های آن بیش از حد به هم نزدیک تعبیه شده اند.

هنر، موسیقی و دیالوگ های خنده دار مهمترین نکات مثبتی بود که در حین بازی بیشتر از همه خودشان را برجسته نشان می دادند و من از ترکیب آنها واقعا لذت بردم. نحوه ارتباط شخصیت ها با یکدیگر عالی بودند و به گونه ای که به نظر صمیمی و راحت می رسید، همان طور که از روابط واقعی دوستان نزدیک خود انتظار دارید. من همچنین این واقعیت را دوست داشتم که علیرغم اینکه این یک بازی بقا است، از نوار گرسنگی یا واقعاً یک نوار استقامتی (خارج از شنا در بین جزایر) استفاده نمی کرد. اگرچه فقدان چنین مواردی هیچ مشکلی در بازی ایجاد نمی کند، اما زمانی که در حال شنا بودم و یک لحظه از خشکی دور می شدم، به دلیل تمام شدن استقامت غرق شدم و این موضوع واقعا من را ناامید می کرد. با این حال، این یک مشکل کوچک است و برای سایر بازی های این سبک قابل چشم پوشی است. موسیقی متن بازی هرگز خسته کننده و تکراری نمی شود و با جو بازی کاملا مطابقت دارد.

حرف آخر

Doom & Destiny یکی از بهترین تلاش‌ها در زمینه بازیهای RPG Maker محسوب می شود که متأسفانه توسط مشکلات متعددی احاطه شده است. برخی ممکن است فکر کنند انتقاد از اشکالات در چنین بازی که با بودجه کم ساخته شده، بی انصافی است، اما تاریخ نشان داده که حتی کوچک‌ترین استودیویهای بازیسازی نیز می‌توانند محصولات بسیار بی عیب و نقص و بهینه سازی شده ای را با هزینه کم و در چارچوب‌های سطح پایین‌تر تولید کنند. تا زمانی که Doom and Destiny: Worlds همچنان از مشکلاتی رنج می برد، تحسین از این نسخه خاص دشوار است. اگر این نقص ها و کمبودها را نادیده بگیریم، من از آنچه این بازی ارائه می دهد، واقعا لذت می برم و بسیار دوست دارم بازیهای بیشتری از این تیم سازنده برای پلتفرم های مختلف منتشر شود. نمی‌توانم بگویم Worlds را پیشنهاد نمی‌کنم، اما اگر کسی بخواهد سری Doom & Destiny را امتحان کند، قطعاً ابتدا به دو نسخه اول این عنوان اشاره می‌کنم و توضیح می‌دهم که این بازی کاملاً متفاوت است. به همین علت اگر ۲ قسمت اول را بازی نکرده‌اید، ابتدا قبل از شروع این قسمت، آن‌ها را دنبال کنید.

Verdict

Doom & Destiny is considered one of RPG Maker’s best efforts, but it is unfortunately beset by a number of problems. Some may think it’s unfair to criticize the bugs in such a low-budget game, but history has shown that even the smallest game studios can produce highly flawless and well-optimized products at low cost. Generate lower level frameworks. As long as Doom and Destiny: Worlds continue to suffer from issues, it’s hard to praise this particular edition. Ignoring these flaws and shortcomings, I really enjoy what this game has to offer and would love to see more games from this team released for different platforms. I can’t say I wouldn’t recommend Worlds, but if someone wants to try the Doom & Destiny series, I’d definitely point to the first two titles first and explain that it’s a completely different game. Therefore, if you haven’t played the first 2 episodes, follow them first before starting this episode

7.5

نقاط قوت

  • استفاده عالی از سیستم ساخت و ساز آیتم ها
  • موسیقی دلپذیر و صداگذاری محیطی عالی
  • بازی با چهار پلیر دیگر بسیار سرگرم کننده تر است
  • شخصیت های کاریزماتیک و دوست داشتنی

نقاط ضعف

  • مدیریت موجودی آیتم ها بسیار دشوار است
  • نبردهای بازی بیش از حد دشوار هستند
  • پازل ها بسیار ساده هستند
  • محتوای داستانی کمی دارد
7.5 گرافیک
7 گیم پلی
8 داستان
7.5 موسیقی